Άλλοι φοβούνται να πεθάνουν
και άλλοι βιάζονται να ξαναγεννηθούν.
Προσεχώς εγείρεται σώμα
που θ’ αλιεύει τα σύμπαντα
και θ’ απιθώνει στη γη τρυφερά
όσους ακόμα μέλλεται να ’ρθουν.
Αστρικοί πυλώνες φωτός
μεταφέρουνε ήδη παντού
τα αναστάσιμα νέα
της οριστικής σου μεγέθυνσης.
Ό,τι δεν μπόρεσες, λοιπόν,
να τ’ αγαπήσεις ως ζωντανός
έχεις τώρα μια δεύτερη ευκαιρία
να τ’ αγαπήσεις ως πεθαμένος.
Τ’ άξιζε τελικά να γεννηθείς
ώστε πατώντας στη γη
ν’ αγκαλιάζεις τα σύμπαντα.
Κι αν με το έργο του καλλιτέχνη
δεν πιάνεις στα δίχτυα του
παρά μονάχα τους θεατές του
με τον θάνατο σου αγκαλιάζεις πλέον
τον κόσμο όλον.
24.1.20/3.2.20
[Ποιητικό σχόλιο στο έκθεμα της Chiharu Shiota, με τον τίτλο “Me Somewhere Else” (κόκκινο μαλλί, σχοινιά και πηλός), Musées Royaux des Beaux-Arts, Bruxelles, έως τις 9 Φεβρουαρίου 2020. Δείτε φωτογραφία που συνοδεύει το Παράθεμα.
Η Chiharu Shiota γεννήθηκε στην Osaka Ιαπωνίας το 1972 και ζει στο Βερολίνο από το 1997.
«Πριν διαγνωσθεί ότι έχω καρκίνο», γράφει η ίδια στην παρουσίαση του εκθέματός της, «πίστευα πως αν πέθαινα, οτιδήποτε δικό μου θα πέθαινε κι αυτό. Τώρα, όμως, ξέρω πως μόνο το σώμα μου πεθαίνει, όχι το πνεύμα μου. Το πνεύμα μου θα παραμένει αλλού. Πρόκειται για αίσθημα που μου είναι δύσκολο να εξηγήσω. Έχω, λοιπόν, την ανάγκη να κάνω τέχνη, για να καταλάβω καλύτερα αυτό το αίσθημα και να μπορέσω να το εξηγήσω και στους άλλους».
Πρωτοπρεσβύτερος Δρ. Γεώργιος Λέκκας. Ιερά Μητρόπολις Βελγίου.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου