«Ἐκεῖ (ποὺ) συναυλίζεται ταῖς Μύσταις Του» Ἐκεῖνος, πορεύεται πιὰ ἡ ἡδύμολπος ἀηδὼν τοῦ Φαναρίου, ὁ ποιητής Του, ὁ εὐγενὴς καὶ φιλόκαλος Ἀρχιερεὺς τῆς Πέργης τῆς Παμφυλίας ὁ Ποιμενάρχης καὶ Πατέρας, ὁ ἀπὸ Μεγάλων Ἀρχιδιακόνων σεμνὸς καὶ σεπτὸς Ἱεράρχης Εὐαγγελος Γαλάνης, ὁ ἐκ γένους ἱερατικοῦ προερχόμενος καὶ τὸ γένος αὐτὸ γαλουχήσας, τιμήσας καὶ φωτίσας.
Ἀναχωρεῖ, εἶναι ἀλήθεια, σὲ μέρες χαρμολυπικές, ἀλλὰ τόσο εὐφρόσυνες. Ἐκοιμήθη στὸ σύνορο τῶν ἑορτῶν τοῦ Μ. Κωνσταντίνου μὲ τὸν Μάρτυρα Βασιλίσκο, ἐκηδεύθη δὲ τὴν ἡμέρα τῆς Ἀποδόσεως τῆς ἑορτῆς τῆς Ἀναλήψεως, ποὺ ἐπίσης συνορεύει μὲ τὴν ἱ. Πανήγυρι τῶν Κεκοιμημένων, τὸ Ψυχοσάββατο, ἀλλὰ καὶ μᾶς προετοιμάζει γιὰ τὴν Ἁγία Πεντηκοστή, ἡμέρα ποὺ πανηγυρίζει ὁ μέγιστος ναὸς τῆς Θεοῦ Σοφίας, ἡ γνωστή μας Ἁγια-Σοφιά, ποὺ ταξιδεύει μέσα στοὺς αἰῶνες μέ τόσους θρύλους, μνῆμες καὶ ἅγιες μελωδίες νὰ ταξιδεύουν μὲ τὴν ἱστορία. Καὶ ἐτάφη στὴ «γῆ τῶν πατέρων του, γῆ τῶν αἰώνων, [στὸ] ἱερὸ χωνευτήριο τῶν ὀστῶν [τους]». Στὴ γῆ ποὺ ὑπῆρξε «ἡ πρώτη φίλη [του]».
Μὲ συγκίνηση τὸν ἀποχαιρετήσαμε οἱ ἐκεῖ καὶ οἱ ἐδῶ. Οἱ ἐγγὺς δηλαδή καὶ οἱ μακράν, ποὺ ὡστόσο ὁ νοῦς καὶ ἡ ψυχή μας ἦταν σιμὰ στὸ ἱερό του σκήνωμα, ποὺ ἔκειτο «ἄπνουν», στὸ κέντρο τοῦ Πατριαρχικοῦ Ναοῦ, γιὰ νὰ γραφεῖ ἐκεῖ ὁ ἐπίλογος τῆς ἱεροπρεποῦς πορείας ποὺ ἄρχισε τὸ 1953 καὶ περατώθηκε τὸ μεσημερι τῆς 25ης Μαΐου τοῦ σωτηρίου ἔτους 2018. Μακρὰ πορεία στηριγμένη σὲ τρεῖς βακτηρίες/ἄξονες: Στὸ Φανάρι, τὴ Ρωμηοσύνη καὶ τὴν Πόλη. Κι ὕστερα, ὅταν στὸ ἱερὸ Κοιμητήριο τῆς Θείας τοῦ Κυρίου Μεταμορφώσεως στὸ Σισλῆ «κατετέθη ἐν τάφῳ» τὸ ἱερὸ λείψανο τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιερέως στὸ νοῦ μας φτερούγισε ἡ ἀείφωτη φράση του: «Γλυκὸ κατευόδιο, ποὺ μᾶς στέλνει στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Θεοῦ». Ἐκεῖ ποὺ εὐχόμαστε νὰ μεταβεῖ καὶ νὰ συνεχίσει νὰ εὔχεται καὶ νὰ εὐλογεῖ.
π. κ. ν. κ. Παρασκευὴ, 25 Μαΐου 2018
-----------------------------------------------
-----------------------------------------------
1. Τὰ παραθέματα εἶναι ἀπὸ τὸ βιβλίο του, «Ἐκ Φαναρίου... Α΄», Ἀθῆναι 1968
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου