[Έργο Paul Klee] |
Ο κόσμος του είναι παρακμιακός, όμως η Ιστορία -αν και ακριβοδίκαιη- θα μπορούσε να κάνει τα στραβά μάτια για χάρη του, αμελητέος γαρ… Δεν την ενδιαφέρει αν του αρέσει να στολίζεται με κορδέλες κόκκινες, κίτρινες, μπλε… Δεν ασχολείται αν ηδονίζεται ν’ ακούει νυχθημερόν επευφημίες για τη μεγαλοσύνη της ταπεινοφροσύνης του… Δεν έχει χρόνο να καταγράψει αν αισθάνεται ανετότερα με ρόμπα λαμέ και χαμόγελα πλατύγυρα ή κάποτε με μάτια δήθεν βουρκωμένα... Σ’ αυτό τον βίο τον αβίωτο πολλά χωρούν και αποξεχνιούνται, αλίμονο…
Ένα μόνο δεν μπορεί ν’ ανεχθεί η Ιστορία, όντας ακριβοδίκαιη: Το να φωτογραφίζεται λυπητερός πλάι σε παιδιά οροθετικά, συλλέκτης βλεμμάτων πονεμένων, αδιέξοδων ονείρων του προΘάνατου.
Ο κόσμος του είναι décadent, με ρόμπα και κορδέλες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου