π. Κων. Ν. Καλλιανός: ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ, ΛΟΙΠΟΝ, ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ;

Μνῆμες καὶ (ὕστεροι) προβληματισμοὶ ἀπὸ τὴ στρατιωτικὴ θητεία

Έργο Τσαρούχη.

Σὰν ἀπόψε, πρὶν ἀπό τριανταοχτὼ χρόνια πῆρα τὸ Ἀπολυτήριο τοῦ Στρατοῦ ἀπό τὴ Σάμο ὅπου ὑπηρετοῦσα, συγκεκριμένα ἀπὸ τοὺς Μυτιληνιούς, ἕνα χωριὸ θαυμάσιο τότε, τὸ 1975 δηλαδή, ποὺ βρέθηκα ἐκεῖ νὰ ὑπηρετήσω.

Ἦταν βροχερὸ τό βράδυ ἐκεῖνο τῆς 24ης Νοεμβρίου τοῦ 1975, ὅπου στὶς δωδεκάμιση τὰ μεσάνυχτα πήραμε τὰ Ἀπολυτήρια. Τὸ ἔκαναν δὲ αὐτό, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ φύγουμε τὴν ἄλλη μέρα τὸ πρωΐ, ἀφοῦ εἴμασταν σὲ νησί, μὲ λίγα δρομολόγια χειμώνα καιρό.

Ἀκόμα δὲν μπορῶ νὰ ξεχάσω... Γιατὶ αὐτὲς οἱ πρῶτες στιγμὲς μετὰ ἀπὸ κάποια θητεία, τὴν ὅποια θητεία περνᾶμε, ἔχουν σημασία γιὰ τὸν καθένα μας. Καὶ τοῦτο ἐπειδὴ ἐκεῖνο ἐλάχιστο χρονικὸ διάστημα-κορυφαῖο ἀναμφίβολα στὸ βίο μας- ὁ νοῦς ξεφεύγει ἀπὸ τὶς ἐμμονὲς τῆς γκρίνιας, τοῦ πότε, δηλαδή, θὰ περάσει ὁ καιρός κ.λ.π. καὶ μετατίθεται πιὰ στὴ σφαῖρα τῆς ὡριμότητας, τῆς κατάστασης ἐκείνης τοῦ προσεγμένου προβληματισμοῦ καὶ τῆς ἀναζήτησης νοήματος γιὰ τὴ ζωὴ / διαδρομὴ ποὺ ἀνοίγεται. Μιᾶς διαδρομῆς ποὺ περικλείει παν᾿ ἀπ᾿ ὅλα τὸ ἀπρόοπτο, τὸ σιβυλλικό, τὸ ἄγνωστο. Ἄσχετ᾿ ἄν τὰ ὄνειρα περιπλέκονται μὲ μιὰ αἰσιοδοξία περίεργη, ποὺ στὴν πορεία σιγὰ σιγὰ προσφέρονται ὡς θυσία γιὰ νὰ συνεχιστεῖ ὁ δρόμος... Κι εἶναι αὐτὲς οἱ θυσίες ἕνα σιωπηλὸ μαρτύριο, τοῦ ὁποίου τὰ σημάδια παραμένουν μέσα μας: παράσημα μιᾶς μάχης ποὺ δίνει ὁ καθένας μας. Ἀρκεῖ νἄναι ἀντρίκια καὶ ἔντιμη.

Ἀκόμα θυμᾶμαι τὸν ἔρημο καὶ βρεγμένο δρόμο ποὺ καθρέφτιζε τὰ βήματά μου κι ἐκείνους τοὺς συλλογισμοὺς, ποὺ ἀπὸ κεῖνο τὸ βράδυ μὲ ἀκολουθοῦν. Συλλογισμοὶ ποὺ ἐπικεντρώνονταν σὲ ἕνα ἐρώτημα: Καὶ τώρα τὶ θὰ κάνεις;

Τὰ χρόνια πέρασαν. Κοντὰ σαράντα χρόνια ἀπό κεῖνο τὸ βράδυ. Ὡστόσο, τὸ ἐρώτημα ἐκεῖνο βαραίνει μέσα μου, καθὼς τὴν κάθε μέρα ποὺ ξεδιπλώνεται, σὲ μιὰν ἄλλη θητεία τώρα, τῆς ὁποίας, ὅπου νἄναι, σιμὰ εἶναι καὶ τὸ ἀπολυτήριο, ἀφοῦ μαζεύτηκαν τὰ χρόνια - τριανταπέντε πιά. Ποὺ σημαίνει ὅτι ὁ καιρὸς ἐγγὺς... Μόνο ποὺ σ᾿ αὐτὴν τὴν περίπτωση δὲν θὰ ὑψωθεῖ μέσα σου τὸ ἴδιο ἐρώτημα, ἀλλὰ κάποιο ἄλλο ποὺ τὸ περιμένεις νὰ σοῦ τὸ χαρίσει ὁ Θεὸς μὲ τὴν εὐλογία τοῦ ὑπόλοιπου χρόνου τῆς ζωῆς σου.

Σκόπελος, 24/25 Νοε. 2013