Πρωτοδημοσιευόμενα
ποιήματα από την ανέκδοτη συλλογή «Οι εποχές αποχωρούν πάντα πικραμένες»
Λύση της σύμβασης αορίστου χρόνου
Μη λησμονήσεις λοιπόν
όσους με επιμέλεια ελλιμενίζονται
στα ανοιχτά των λογισμών
προνοητικά ενεργώντας
για να μην προσκρούσουν,
με φάρους και σημαντήρες
τα αβαθή σημαδεύοντας.
Ώσπου μια ελαφρά νευρικότητα
ή ανεξήγητη ταχυκαρδία
ή αδιόρατη θλίψη
προμηνύουν την αιφνίδια θρασεία ανάδυση
των αναιδών λογισμών
τις απέραντες νύχτες.
Ο καθείς και τα όπλα του
Όσην ώρα οι κυκλώνες των γεγονότων
θα κατασκευάζουν σιωπηρά τους μελλούμενους
ποιητές
καθώς οι υπερταχείες της θέλησης
θα διασχίζουν του νου τις εξηλεκτρισμένες
πεδιάδες
μέσα σε νικητήριους παιάνες δωματίου
κάποιοι θα λαμβάνουν δις ημερησίως
τα αναβράζοντα δισκία της επανάστασης.
Αστικό τοπίο
Πυκνοκατοικημένα κοιμητήρια ζώντων
αόρατα καντηλάκια που δεν λένε να παραιτηθούν
που όταν πάνε να σβήσουν
τ’ ανάβει πάλι μια ριπή μέσ’ απ’ τον τάφο
τον γκλαμουράτο της ψυχής
νοερές μέλισσες εκεί ενδημούν αεικίνητες
και σαν σάλπιγγες στο αυτί τους ψιθυρίζουν
να βιαστούν και ν’ αρχίσουν από τώρα
τη μακρά διαδικασία της Ανάστασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου