Απόστολου Θηβαίου: ΘΕΡΙΝΑ (πρόζα)

"Θα ήθελα να ήμουν ψάρι". Έργο από το Μουσείο Παιδικής Τέχνης.

Ορισμένοι από αυτούς, είπαν, περιεβλήθησαν τους ουρανούς. Και έκτοτε, αναγνωρίζονται μες στις θολές και θηλυκές όψεις εκείνων των πραγμάτων που φέρνουν τις βροχές και τους καταλυτικούς κλονισμούς. Κάποιοι άλλοι χύθηκαν μες στις θάλασσες των χειμώνων, έγιναν κλαδιά στα βόρεια άλση, οι πλέον αδιόρατες λεπτομέρειες μες στα φλαμανδικά τοπία. Ελάχιστοι τέλος, γίνηκαν γλώσσες του Αιγαίου, κατέληξαν μες στο φως, οι τρομερές, κατακόκκινες λεπτομέρειες των εποχών, καρκινικοί βράχοι στα ανοιχτά των Αντικυθήρων, κυπαρίσσια, οι καιόμενοι λίθοι των μεσημεριών, φλόγες χαλκού στους τρεμάμενους ορίζοντες, πράγματα τέτοια, οικεία. Ένας μόνο, θα παραμείνει τυφλός στον όρμο των Ιστερνίων, παιδικός και αμόλυντος, για μάτια θα ΄χει παλιές, βαθιές εποχές, θα γνωρίζει δε τα πάντα γύρω από τα ουράνια σώματα, τους αρχαίους μηχανισμούς, τα άνθη των εποχών, τους καρκίνους και τα ψυχολογικά ντελίρια, την οσμή των υγρών δέντρων, τον κίνδυνο του υδραργύρου. Ένας μόνο με τα ολόλευκα μαλλιά των κυμάτων και την απροσδιόριστη ηλικία των ιδεολογιών.