© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Τ Η Ρ Ι Ο

Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ ή H Έκθεση για την 1η Συνάντηση Τέχνης και Δημιουργίας


Της Κατερίνας Δεμέτη

Όσοι θέλουν να επιμένουν σε μια πολωτική ψηφοθηρική πολιτική γύρω από τον τρόπο που οι δημόσιοι άρχοντες του τόπου δημοσιοποιούν τις μεταξύ τους σχέσεις, εξεπλάγησαν ευχάριστα από την έκθεση του Δήμου Ζακύνθου, που ξεκίνησε χθες (7 Μαΐου) και πραγματοποιείται στο Διοικητήριο έως τις 18 Μαΐου.
Και αυτό γιατί έχουμε συνηθίσει να διατυπώνουμε πανεύκολα ότι ο Πολιτισμός δεν έχει χρώμα και είναι πάνω από πολιτικές αντιπαραθέσεις, αλλά όταν έρχεται η κατάλληλη στιγμή πάντα να υποχωρούμε μπροστά στην προσωπική και κομματική φιλοδοξία.
Όταν όμως βλέπουμε το αποτέλεσμα αυτής της αρμονικής συνεργασίας των δύο φορέων, Δήμου και Αντιπεριφέρειας, μπορούμε επιτέλους σαν πολίτες να χειροκροτήσουμε ανακουφισμένοι, γιατί γεννιέται μέσα μας η ελπίδα ότι στο τέλος θα μπορέσουμε σαν λαός να ξεπεράσουμε τα προβλήματα που υψώνουν τείχη ανάμεσά μας και να παράξουμε έργο ενωμένοι.
Τις σκέψεις αυτές τις κατέγραψα περισσότερο με την ελπίδα να διαβαστούν από πολιτικούς. Τις επόμενες αράδες τις σημειώνω για να τεκμηριώσω ακόμα περισσότερο την άποψη ότι «ο Πολιτισμός μας ενώνει», αφού εάν ρίξουμε τη ματιά μας στα ίδια τα έργα Ρώσων και Ελλήνων Εικαστικών, που φιλοτεχνήθηκαν στην 1η Συνάντηση Τέχνης και Δημιουργίας, το καλοκαίρι του 2012, θα διαπιστώσουμε με έκπληξη ότι δεν υπάρχουν εθνικές διαχωριστικές γραμμές στην έκφραση της καλλιτεχνικής θέασης του κόσμου.
Και για να γίνω πιο συγκεκριμένη, κατ’ αρχήν η θεματολογία των συμμετεχόντων εικαστικών, Ρώσων και Ελλήνων, είναι ίδια! Είναι η ομορφιά του φυσικού τοπίου της Ζακύνθου, όπως την είδαν και την αποτύπωσαν μέσα στους πίνακές τους, μια ομορφιά γυμνή από τουριστικά καταλύματα, κυκλοφοριακή συμφόρηση, καταπατημένους πεζοδρόμους και κάθε λογής ασχήμιες που καταδυναστεύουν τη ζωή μας καθημερινά.
            Οι καλλιτέχνες εμπνέονται από γνωστά ιστορικά μνημεία που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία του τόπου (Κάστρο, Κυρία των Αγγέλων, Ναό Αγίου Διονυσίου, Χρυσοπηγή, Καθολική εκκλησία Αγίου Μάρκου), εμπνέονται από τις πλατείες μας (Σολωμού και Αγ. Μάρκου), την πανέμορφη παραλιακή λεωφόρο, την Μπόχαλη και τις ανθισμένες μπουκαμβίλιες που στολίζουν πολλές γωνιές της πόλης. 
Και μάλιστα ο τρόπος με τον οποίο αποδίδουν τα θέματα αυτά ακολουθεί την ίδια κοινή χρωματική παλέτα (μπλε - πράσινο - ώχρα), με ευλάβεια σχεδόν θρησκευτική.
            Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις στη διαπραγμάτευση, αλλά αυτές υπογραμμίζουν απλά το γεγονός της ύπαρξης διαφορετικών σχολών, στις οποίες μαθήτευσαν οι ζωγράφοι. Ακαδημαϊκότερη η διαπραγμάτευση για τους Ρώσους, πιο μοντέρνα για τους Έλληνες, και γι’ αυτό εγκεφαλικότερη. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η ζωγραφική των Ρώσων είναι η ελληνική τέχνη πενήντα χρόνια πιο πριν, τότε που και η Ζάκυνθος δεν ήταν όπως είναι σήμερα, διατηρεί ωστόσο την ίδια όμορφη ψυχή, που οι ζωγράφοι μπόρεσαν να φυλακίσουν με τον χρωστήρα τους.
            Αξιοσημείωτο επίσης είναι το γεγονός ότι την Έκθεση στήριξαν με τη συμμετοχή τους μερικοί από τους σημαντικότερους ντόπιους δημιουργούς: Ελένη Γούναρη, Θάλεια Ξενάκη, Αθηναΐς Ξένου, Μαρία Ρουσέα, Ελένη-Σοφία Παραστατίδου, Μίκα Συμβουλίδου, Γιάννης Τσολάκος, ενώ πέρυσι στην 1η συνάντηση είχε συμμετάσχει και η Νικόλ Κάπαρη και ο γνωστός ζωγράφος και φίλος της Ζακύνθου, Πέτρος Ζουμπουλάκης, το έργο του οποίου επίσης εκτίθεται στην έκθεση που πραγματοποιείται τώρα στο κτήριο της Π.Ε. Ζακύνθου.
            Εδώ, αξίζει να σημειωθεί ότι, ακόμα και ο πιο ακατάλληλος χώρος για έκθεση ζωγραφικής, μπορεί να πάρει ζωή μέσα από τον καλλιτεχνικό χρωστήρα και γιατί όχι είναι και μια πολύ πρωτότυπη ιδέα για το πώς θα μπορούσαν να διακοσμηθούν δημόσια κτήρια, τράπεζες και σχολεία,  τα οποία τώρα είναι γυμνά από έργα τέχνης, και έχουν απόλυτη ανάγκη να επενδυθούν με την ομορφιά της Τέχνης.
            Μια επίσκεψη στην Έκθεση των έργων της 1ης Συνάντησης Τέχνης και Δημιουργίας στο Διοικητήριο, αρκεί για να μας πείσει ότι ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΝΩΝΕΙ λαούς, τόπους, χώρες, κέντρα εξουσίας και γιατί όχι και πολιτικές.
            Ας την επισκεφτούμε λοιπόν χωρίς δεύτερη σκέψη όλοι!










1 σχόλιο:

Διονύσης Μπουκουβάλας είπε...

α) Η θεματολογία είναι ίδια γιατί ήταν έξωθεν υπαγορευμένη.
β) Η ελληνική τέχνη 150 χρόνια πιο πριν πες καλύτερα.

Related Posts with Thumbnails