Απόστολου Θηβαίου: ΑΚΕΛΔΑΜΑ (ποίημα)

Όταν τελικά απέμεινε μόνος

Είχε ένα μεγάλο, τσίγκινο φεγγάρι,

όταν απέμεινε μόνος,

Κρεμασμένο, τσίγκινο φεγγάρι από σκοινιά

Και σίδερα θεατρικά.

Όταν τελικά απέμεινε μόνος

Άκουσε όλη την ησυχία του κόσμου,

Ένιωσε όλη τη μοναξιά του κόσμου,

Άγγιξε ένα σύνορο

Πέρα από εκείνη

Και έτσι έλαβε την πιο θαρραλέα απόφαση.

Τον βρήκαν να αιωρείται

Και πίσω η Κόρινθος με το λιμάνι,

Το στρατόπεδο, οι τοίχοι με το νέον,

Η φλεγόμενη ενοχή,

Η γενναιοδωρία που στέρεψε,

Το ανυπόφορο τσίρκο,

Η γη με τα αίματα.