π. Κων. Ν. Καλλιανός: ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ Π. Β. ΠΑΣΧΟ

Τόσα χρόνια φυτεύεις λέξεις

ποὺ  μὲ δάκρυα κι ἱδρῶτες

πειθαρχημένης μοναξιᾶς  καὶ βιοτῆς

πανέντιμα καλλιεργεῖς.

Γιὰ νὰ δροσίσεις ὕστερα

τὴν κάθε μας ἀνάγκη κι ἀναζήτηση.

Καὶ ξέρεις,

κανένας μας δὲ σκέφτηκε ποτὲ

νὰ τὰ μαζέψει ὅλ᾿ αὐτὰ

καὶ σὲ ὀθόνη ὁλόλευκη κι ἀστραφτερὴ

νὰ τὰ κρατήσει

μήπως καὶ τὸ ἀκριβὲς λάβουμε

τῆς ψυχῆς σου ἀποτύπωμα…