© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Τ Η Ρ Ι Ο

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Καλλιόπη Εξάρχου: α) Η ΓΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ, β) ΕΚΣΚΑΦΕΣ, γ) ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ (Συμμετοχή στον Μαραθώνιο Ποίησης 2013)


H γη των λέξεων              
                                                                                     
Άγρια γη είναι
Αδούλωτη
Με πτυχώσεις και βάραθρα
Για να την εξημερώσεις
χρειάζεται ανασκαφή
Να φτάσεις μέχρι τα σπλάχνα της
Να πετάξεις τις πέτρες
που την πληγώνουν
Μόνον έτσι θα αφρατέψει το χώμα
Μετά, τα γνωστά
Σπορά
Ωρίμανση στο σκότος
Άνθιση
Κρίσιμη στιγμή το πρώτο άγγιγμα
Ο καρπός έχει καταχωνιασμένα τα μυστικά του
Τα χέρια που θα τον κρατήσουν
πρέπει να είναι τρυφερά
για να ακούσουν εντός του
Ανάμεσα σ’ αυτά τα χέρια
κρύβεται η τέχνη του πολλαπλασιασμού
Έτσι τουλάχιστον υπόσχεται
η γη των λέξεων                                                          
με τον υπόγειο
γεω-λογικό πλούτο.

*     *     *

Εκσκαφές

Κάτι τέτοια κάνω διαρκώς
Δεν αφήνω τα πράγματα
στην ησυχία τους
Να υπάρχουν εν σιωπή
με τη ζωή που τους έλαχε
Δεν ξέρω τι φταίει
Ίσως το ανήσυχο της φύσης μου
που με εξωθεί
σε εκσκαφές υλικών
Ας πούμε
καιρό τώρα αναρωτιέμαι
από τι είναι φτιαγμένος ο έρωτας
Πώς καταφέρνει και απλώνεται
σαν προέκταση της ανάσας
Προσπαθώ να αγγίξω τους αρμούς του
και βλέπω ότι είναι διάφανοι
τις αρθρώσεις του
κι είναι εύκαμπτες
Γι αυτό, υποθέτω,
ανεβάζει και κατεβάζει τις εντάσεις
με τόση ευκολία
Aπ’ το όλον
στο τίποτε
από το τίποτε στο όλον
με έναν πόνο
λες και δεν υπήρξε ποτέ
κυοφορία παθών
Απορώ
Και θα απορώ για πάντα
Και για την αρχή
και για το τέλος του

*     *     *

Πρώτη του έτους

Πρώτη του έτους
και με βρήκε βαθιά πληγή
στο στήθος
Εκεί ψηλά
από όπου                                                                       
διαχέεται ανενόχλητη
η κραυγή
προς τα πάνω.

Την είδα να σκίζει σαν αστραπή
το εμβρόντητο σύμπαν
κι ευθύς με πήρε πόνος μεγάλος.

Για τα χαρισάμενα λόγια
που λησμονήσαμε
τις αγαθές προθέσεις
που απωλέσαμε
την περιούσια ουσία
που δεν μας άντεξε.

Και μετά
το ένα έφερε το άλλο.

Αδιέξοδα πάθη
Περιττές φωνές
Πολλαπλάσιες διαψεύσεις
«άνευ θρήνου Ερινύος».

Πού να ξέραμε
ότι στα άλαλα άλεκτα
υποφώσκoυν
αιτίες ακριβής ζωής.

-----------------------
Η Καλλιόπη Εξάρχου είναι Επίκουρη Καθηγήτρια Θεατρολογίας στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails