© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Τ Η Ρ Ι Ο

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Παναγιώτης Κουμπούρας: α) ΕΙΜΑΣΤΕ, ΑΓΑΠΗ…, β) ΤΟ ΑΛΛΟ ΕΓΩ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΓΗ (Συμμετοχή στον Μαραθώνιο Ποίησης 2013)



Είμαστε αγάπη…

διπλό σονέτο

Ήσουν πουλί στην παγωνιά,
είχες στα μάτια τον χιονιά, σαν σε κοιτούσα.
Να ’μουν φιλί σε μια αγκαλιά,
γλυκά στα χείλη τα μελιά να σε φιλούσα.
Ήσουν κλαδί μες στο βοριά
και στων ανέμων τη μεριά λύγιζες πάντα.
Να ’μαι παιδί του κυρ Νοτιά,
να σε στολίζω με μυρτιά και με λεβάντα !

Να ’μουν νεράκι όλο δροσιά,
στου έρωτα τη φυλλωσιά να σε κυλούσα.
Να ’σαι λιγάκι – Παναγιά,
της λύπης σου την πυρκαγιά να τηνε σβούσα.
Είμαι από χώμα μια καρδιά,
που τη ζωγράφισαν παιδιά λευκή γιρλάντα.
Να ’σαι το στόμα ερωδιού,
οι λέξεις σου σπόροι ροδιού, amo-Αμάντα.

Είμαστε, αγάπη, εγώ κι εσύ,
σαν το πλατάνι το δασύ, που αντέχει χρόνια.
Είμαστε, αγάπη, από φως,
όπως ο φάρος ο κρυφός, κι οι δυο πλασμένοι.
Είμαστε αγάπη, που νικά
και την κακία τελικά, αγάπη αιώνια!

Να ’μαστε αγάπη, στους καιρούς,
τους μίζερους, τους μισερούς και στο σκοτάδι.
Να ’μαστε αγάπη, μια πνοή,
εγώ κι εσύ, για μια ζωή ευτυχισμένοι.
Να ’μαστε αγάπη, που διαρκεί
κι όταν δειλιάζει, τής αρκεί μόνο ένα χάδι!


*     *     *


Το άλλο εγώ στην άλλη Γη

Τόσο που σ’ έσκαψα ψυχή
κι ακόμη μέσα σου νερό δεν βρήκα …
Δεν αξιώθηκε η αξίνα μου να φιληθεί
ούτε από ένα σταλαγμίτη – δάκρυ.
Βράχο καημό βρίσκει μονάχα.
Στεγνό πηλό βγάζει
το άλλο μου εγώ…
Με εκμαγεία την ψυχή
πώς να πλανέψω;

Δεν είσαι θάλασσα, ψυχή,
στα παγωμένα σου νερά
να ταξιδέψω…
Γι αυτό κι εγώ
βαρκούλα κάνω τον καιρό
στην άλλη θάλασσα καλόπλωρος να βγω
με των βασάνων το κουπί, του γέλιου το φτερό
από τις σκοτεινές σου συμπληγάδες
ν’ αλαργέψω…

Δεν είσαι δίδυμη, ψυχή,
όπως η Γη,
που κάπου πέρα μακριά
μια άλλη γη –ο δίδυμος πλανήτης–
παρθένο κρύβει το νερό
τη δίψα της ψυχής της να φιλέψει !

Γι αυτό κι εγώ
το άλλο μου εγώ
στην άλλη γη –για αλλαγή
υγρής πνοής–
ίσως, μια νύχτα μιαν αυγή
μ’ ένα ξερό πλάνο φιλί,
ίσως, να το μισέψω…

---------------------------------------------------- 
Ο Παναγιώτης Κουμπούρας είναι φιλόλογος στο Λύκειο της Ακράτας. Το 2012 εξεδόθη η ποιητική συλλογή του «Ανακομιδή ονείρων» από το Παρασκήνιο.

[Εικαστικό σχόλιο: Ελένη Ζούνη]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails