Aμήν
Αμήν στο χέρι
που πέταξε στο χώμα
το μαχαίρι
για να προσφέρει
Αμήν στο στόμα
που γεύτηκε το μέλι
και το μοιράστηκε
με άλλο σώμα
Αμήν στην σκέψη
που γέμισε με χρώμα
την συνήθεια
για να παίξει
Αμήν στη λέξη
που γύρισε τα μέσα έξω
την αλήθεια
για να φέξει
*
* *
H
Aντιγόνη
Είχε στα μάτια φως μελένιο
Στα χείλη λόγο κοραλλένιο
Στα χέρια αγάπη να λιγώνει
και στην ψυχή καλά κρυμμένο
πάθος σαν λάθος
να τη λιώνει
Ένα κορίτσι που το λέγαν
Αντιγόνη
*
* *
Το λουλούδι
Δεν ξέρει αν είναι
το λουλούδι
κυκλάμινο ή μαργαρίτα
μέχρι το κρύο να το κάψει
ή ένα χέρι να το κόψει
Αυτό περίμενε
στη σύντομη ζωή του
Με πόνο και με θάνατο
να καταλάβει
[Εικαστικό σχόλιο στα ποιήματα: «Το μεγάλο τραπέζι», έργο του Θανάση Εξαρχόπουλου]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου