Ακούστηκε μες στη νύχτα.
Ο βραδινός μοτοσικλετιστής επιτάχυνε,
Κινούμενος επί της οδού 3ης Σεπτεμβρίου.
Έσκισε τον αέρα και ξεπέρασε μεμιάς εκείνο
το σημείο
Πέραν του οποίου δεν υφίσταται επιστροφή.
Είδαμε που χάθηκε στο βάθος της οδού.
Διακρίναμε μόνον την πτώση του ήχου,
Το στίγμα του εχάθη, όλες οι επαφές μας
Με τους ακραίους εαυτούς εχάθησαν τότε.
Συνεχίσαμε τρομαγμένοι επειδή φανταστήκαμε,
Πως παρόλη την απελπισία μας,
Υπάρχουν άνθρωποι που αποφασίζουν να
διασχίσουν
Κάθετα την πόλη, υπάρχουν άνθρωποι,
Απασφαλισμένες οβίδες χειρός,
Υπάρχουν άγρια ψεύδη
Μες στη φωτισμένη κουζίνα
Που μας δικάζουν.
Ανέμιζαν οι επίδεσμοι και έτσι επανδρωμένος
Ο νυχτερινός μοτοσικλετιστής εκτινάχθηκε
Σε εξωφρενικές προοπτικές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου