.jpg)
Λένε ότι …
Λένε ότι όσο μικραίνει η ζωή μας τόσο πιο μακριά φεύγει της αλλαγής η δίψα,
δεν είν’ όμως τα χρόνια που μας αλλάζουν, αλλά η έξη που γίνεται δεύτερη φύση.
Λένε ότι απ’ όλους συντηρητικότερος είναι ο χρόνος,
δεν είν’ όμως ο χρόνος έτσι, αλλά το πέρασμά του το αιώνιο.
Λένε ότι είν’ ο έρωτας που φεύγει και χάνεται στου χρόνου το πέρασμα,
δεν είν’ όμως του εραστή η φλόγα που σβήνει, αλλά της συμβίωσης η συνήθεια που τον σκοτώνει.
Λένε ότι της γνώσης η πληρότητα είναι η υπέρτατη ηδονή,
δεν είν’ όμως για τους πολλούς αποδεκτή αυτή η ηδύτητα, αλλά της σάρκας.
Λένε ότι η πορεία στην αρετή θέλει τόλμη,
δεν είν’ όμως η αρετή που τελικά κερδίζεται με θράσος, αλλά η ελευθερία.
Λένε, λένε, λένε και τι δεν λένε στης μέρας το πέρασμα,
δεν είν’ όμως πάντα αλήθεια αυτά που λένε κι ας έχουν για έμβλημα τη μάσκα της αλήθειας.
Άνοιξη 2006
Περιμένοντας
Περιμένω μέρες και κοιτώ
το κινητό που δε χτυπά και ριγώ,
η καρδιά μου παράξενα χτυπά
σαν έφηβος που τον έρωτα γνωρίζει ξαφνικά
Περιμένω τη Δευτέρα για να 'ρθώ
να μιλήσουμε, να σε δω, να σε χαρώ,
μες στα μάτια σου θέλω να μπω,
να δω και να σου δείξω πόσο σ’ αγαπώ
Περιμένω το βραδάκι να σε δω
ο χρόνος δύσκολα περνά και πονώ
μα το γλυκό χαμόγελό σου όταν δω
της καρδιάς την παγωνιά θ’ αποχωριστώ
Περιμένω εσένα ώρα εδώ
με την αγωνία τώρα ζω
χωρίς εσένα άλλο δεν μπορώ
ούτε με στίχους πια να εκφραστώ
Κυριακή, 14 Νοεμβρίου 2010
Ξαφνικά
Είπες θα φύγεις ξαφνικά
κι όλα σκοτείνιασαν ξανά
που 'ναι τα χάδια, τα φιλιά
τα χαμόγελα, τα λόγια τα γλυκά;
Είπες θα φύγεις ξαφνικά
κι ούτ’ ένα βράδυ δεν περνά
χωρίς τη μορφή σου πλάι μου νοερά,
γιατί είσαι η δική μου η Χαρά.
Είπες θα φύγεις ξαφνικά
για να είμαι εγώ καλά
επειδή δεν έχεις χρόνο πια
μα εγώ δεν μπορώ χωρίς Χαρά.
Είπες θα φύγεις ξαφνικά
μα η καρδιά μου άλλη δε ζητά
μόνο μια γυναίκα την ξυπνά
μια με κόκκινα μαλλιά, κυματιστά.
Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010
[Εικαστικό σχόλιο: Αλέξης Αυλάμης]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου