Αχάραγα Χριστούγεννα! Δεν κάνει κρύο, δε χιονίζει... Υγρός ο καιρός πάνω από τα επίκαιρα λαμπιόνια του χωριού. Η εκκλησία ολόφωτη, το ψηλό μας καμπαναρίο επίσης!
Η κυρά Μαρκέλα, χρόνια τώρα επιδέξιο της γειτονιάς πρακτορείο Ρόϊτερς, δεν θα πάει και φέτος στη χριστουγεννιάτικη λειτουργία... Όμως, καθώς βάρβαρα χτυπάει το ξυπνητήρι, σηκώνεται απ' το κρεβάτι γοργά, βήχει και ξαναβήχει για να πάρει μπροστά, καθαρίζει τις τσίμπλες από τα μάτια, ρίχνει λίγο νερό στο κακόφημο πρόσωπό της και βγαίνει στον κοιμώμενο δρόμο. Περνάει μπροστά από την εκκλησία, όπου σε λίγο "Χριστός γεννάται", δεν κάνει τον σταυρό της, αλλά οδηγεί τα βήματά της -όπως κάθε χάραμα άλλωστε- στον στύλο της ΔΕΗ παρακεί, που γέμει από αγγελτήρια θανάτων διάφορων.
- Ποίος να πέθανε, άραγες, απόψε; σιγομουρμουρίζει.
Επισημαίνει λαίμαργα τα νεότερα ονόματα των αναρτημένων, προσπαθεί μάλιστα να τ' αποστηθίσει. Συγκρατεί τις πιο ευαίσθητες ηλικίες κάποιων φευγάτων. Αναγνωρίζει τους οικείους και τους συγγενείς τους. Ξέρει απέξω ήδη όλα τ' αναγραφόμενα τηλέφωνα των γραφείων τελετών. Πρέπει, εξάλλου, να θυμάται καλά το πότε και το πού των κηδειών της ημέρας.
Επιστρέφει καθησυχασμένη -σχεδόν κεφάτη- στο σπίτι. Ο γέρος της κοιμάται ακόμα του καλού καιρού. Έχει να ετοιμάσει για τις φαμελιές των παιδιών της το επίσημο φαΐ για το γιόμα, χρονιάρα μέρα σήμερα!
(Μπανάτο Ζακύνθου, 25 Δεκεμβρίου 2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου