[Από τον Τόμο «ΠΡΟΗΓΜΕΝΟΣ ΚΥΚΛΟΣ. Ποιητική ανθολογία (1965-2000)» ,
Εκδόσεις Μπάστα, Αθήνα/Ζάκυνθος 2008]
Στην Τερέζα
δοκιμή πατριδογραφίας
Χιλιάδες ήχοι αμέτρητοι...
Δ. ΣΟΛΩΜΟΣ
Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας.
Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ
Ι
ΑΝΘΗΦΩΝΑ
Ήχοι αργυροί στα τόξα της θεάς
εαρινές μαρμαρυγές στα υπογάστρια της νεοζωικής σου διάπλασης
Εσύ ύπαρξή μου πρώτη υδατογενή
Φθόγγοι μιας γλώσσας που ιδεάζεται ο πλάστης σου
Στο πανηγύρι της αντίστροφης γέννησης
αρμοί και κραδασμοί
το σώμα σου με κυριεύεις
μνήσθητί μου τριήρεις
με το “Idus de Marzo”
στα νερά των Μνηστήρων
ΙΙ
ΒΗΣΑΛΑ
Τα προκείμενα της αγρύπνιας σου ξεφεύγει την κάθαρση
στα λαζαρέτα των επιστήθιων εχθρών
και των φύλλων σου πυρπολεί τη δροσία
κυνηγώντας το άλμπα μου τα χίλια σου σήμαντρα
Ένας εγώ και του Σταυρού υδάτινη βέννα της πέτρας
τα πέρα – τα πέρατα
ΥΛΗΕΣΣΑ – MY GUIDE
ανθέων και ζακανθαίων
γλυκύμυθα έπη
ΤΗ ΟΠΙΤΑΪΔΙ
τα δαφνηφόρια
ΙΙΙ
ΓΚΛΟΡΙΑ
Mutations & realities
συγκοπές υποδώριες στις οφίαυλες σύραγγες
ενηχήσεις υπαδώντων αιδοίων
μιας νέας ευκαρπίας
αντιστίξεις
τα μέσα φθογγόσημα
(π)ά β(ού)
γ(ά)
δ(ί)
(κ)έ
ζ(ώ) ( ν)ή
IV
Ιχνηλασίες τοπία σβημένων ματιών
επαφρόδιτες φόρμες δϊάμπολη θύμηση
Κι αδρανής η ομορφιά χιλιάδες θωπείες
πλανόδια ζωή φωτεινής ανακύκλησης
«λέγει ο σοφός βασιλεύς
ότι τα κουρβούλια ξερριζώνειν
ήτοι το χωρίζειν
ο πικρός θάνατος»
V
ει σύ κελεύης
SOS αδιαχώριστων ήχων και φωνών
σε πελάγη μουσικής υποψίας
Και οι πόθοι πλησίστιοι
μ’ ασαλτάρουν στα νεύματα τρυφερών μπαρμπαρόσα
ενώ εσύ μεταφράζεσαι η μετάσταση τ’ όνειρο
η αρχαία χρυσαλλίδα
μουσικώτατο φως
Isa-bella d´Aspeno
των πάντων ανέμων
Ζωή (=Εύα)
ευδείελη
VI
Τ’ όνομά σου υπαινίσσεται τη ζήτα – θήτα μου
Για σένα παίζεται σκοτάδι – γράμματα η ζύμη μου
στα εγκέλαδα της ποίησής σου και της αντιποίησης
Σε αχείλϊες νύχτες κι ανταύγειες
(α)σπουδάζω
πορτόνια και παγώνια
τρίμερα και τριμήνια
Λαμπρινή και Μαύρα
την έχασα στ’ αγιάζι
VII
Σε σιωπή τροπική κυριακές συγχορδίες
εγείρονται οι σοπράνες και τέρτσες αγάπες σου
Εγγραφές μενεξέδων – λιλιπούτεια ευφροσύνη
με φορτίσσιμες νόρμες προπέμπουν τη λύπη μου
Κυρία των Αγγέλων
Πικριδιώτισσα
Χρυσοπηγή Φανερωμένη
Ave Maria
Αναφωνήτρια
VIII
ΘΑΛΥΣΙΑ
Με ρυθμούς υγρούς και λέξεις ατήθασες
ενιαυτά δίβουλων στιγμών σ’ αναζήτησα
Τα εωθινά σου εδάφια εντρύφησα
ως βουνά χλωρών ονομάτων
η σειριά μου
τ’ αηδόνι
ο Σκοπός
και το βάθος σου
Ibi Nobilis
IX
ΙΟΝΙΖΩ
Τι φωνές τι οικεία τί δυσπρόσιτα ρήματα
Κι αναγγέλλεις τη μεγάλη τριβή
ποιό δικό μου (;) αστρικό η γλυμένη αυτή πέτρα της θάλασσας
Εραστές κάθε νέας αυγής
κάθε αύριο και καλύτερο λέγανε
Τι τις θες τις μεγάλες παλίρροιες
σ(χ)ήματα στον Άμμο
ένα κουπί – η μνήμη
κύκλος που γυρίζει
πήρα κι ένα ρόλο
θείε Κατήφορε
X
κυρτωθέν κύμα
Τ’ άλογα των αρχαίων ημερών ξαναχτύπησαν
τις οπλές τους στην κόκκινη ρούγα σου
Δύο ποτήρια για σένα και τον ντορή μου
που παραβγαίναμε το Πελούζο τα κύματα
Αλχημείες αρχιτρίκλινες
μες στους τόσους δυσέρωτες
ανεμοδείχτες
ο μαύρος του Μπούα
τρία κύματα στην πέτρα
πολλά φτερά στα βρόχια
Serenísima
XI
ΛΑΝΕΙΑ
Τώρα σαν χθες και ως αύριο
ο χρόνος αδιάλυτος – ένα λάβδα λάβδανο
σε κάθε κόμπο αγρύπνιας
ψυχαδελικά γυρλάντες η πολυμήχανη μήτρα
και ο λόγιος λέοντας
Τέρας της Αμάθειας!
Ποιά θα μιλήσει ποιά μίλησε για τις νέες θηλές ενυπνίων
που σαρκώνονται στις πτυχές των προϊδεασμών;
κήπος ακήρατος
σε στυλ αλέγρο
ο σκοπός δεν είναι πάρεξ
Κυρά Λιά μου
η Λαλιά
XII
ΜΕΓΑΠΕΝΘΗ
Η Ανατολή σε κυνηγώ και μέ πληγώνει
η Δύση διατρέχοντας
το επικίνδυνο ακουεντούκτο Η ΔΙΨΑ
Ετούτοι
οι Άλλοι
η Άνοιξη
το πετροχελιδόνι
αλωνάκι μου αλώνι
πίσω από τον καθρέπτη
τ’ αθάνατο νερό
σιγή γοερή γοργόνα
ΧΙΙΙ
Ολονυχτίες μετακρυπτογράφησης
τα καλύμαστα παίγνια του έρωτα
και δεν ξέρω τί ευφρόσυνα σχήματα
και τι Έ-ρωτας Μαύρο Λιθάρι
Φοβεροί εθισμοί
συν φεστίνια και μάσκαρες
χρώματα & άσματα & θάματα
μόσκος και καρυοφύλλι
μπότζος και μπουγαρίνι
Κυρία των Σκέψεών μου
βελούδινο έπαθλό μου
XIV
ξυνήια κείμενα πολλά
Ακάθιστη μεταβυζαντινή νομοτέλεια
ξόμπλι ενσωμάτων ενοράσεων
θωπείες αποξύ(ν)σεις έγγειες εκχύσεις
στ’ αλλότρια ρέζους νέα ιστία και ιστοί
Κι εσύ επιχαίρεις και ζεις τη δική σου γλυκειά
θηλητηρΙΑΣΗ
νέα του Κοργυαλού
κάζο τ’ άλλου νου
τρεις μπιζοβολιές
ίσια στη μαΐστρα
μισοκάναλα
XV
όσσα ολοόφρονα
Τους γλαυκούς δρόμους σπαθάτοι μνηστήρες
φωτίες βίγλες καπνοί ναυτικοί
Στα παράλια δώματα νέα δολώματα
«εγώ Α(αμπρούζος) Μοναύλης
ορισμόν εδεξάμην αυθεντόπουλου ημών
ίνα δώσω και παραδώσω τον τόπον»
XVI
ΠΟΛΥΣΗΜΙΕΣ
Επαύλεις ονείρων
του μπαρμπία τα πάθη πλην εξιλασμών
Τάφος στην Ψωφίδα
γιάκυνθοι κι ασκοί – ο σκύλος μου ο Ντικ
Edgar Allan Poe
στη σειριά του Σπάνια
κίτρινα πεσσοί
Χαριτίνη Κλεινίπη
Μπετίνα Ρεγγίνα Σαρακίνα
αλκυόνες περί κύμα
Πιριπιντή Καζίνο
Βυζαντίς
XVII
ΡΕΒΕΡΑ
Βάλσαμα τ’ άγριο βοτάνι
η ψυχή και στο σώμα γλυκόρριζος
περιπλοκάδια οι πόθοι λυγιές που σου πήραν κλωνάρι
Η Ρίζα οι ρίζες τα φύλλα των φύλων
στο αίθριο κάλλος
αιθέρια ηδύπικρα
ο σκίνος η θρούμπη
το ρείκι αλμυρείκι
φλουσκούνι μερτίες
καμέντριο
αμάραντα
XVIII
ΣΥΝΕΚΔΗΜΟΣ
Εν κυανώ σπηλαίω
μετά των νεανίδων ανέμων μου
κηρύσσω τον έρωτα - τον άγριον;- τον άγριον
Κι ο Λόγ(γ)ος σου αδιάβα(σ)τος
Βασιλικέ μου και Ρωμαρτζώκη μου
μια ζωή χωρίς ρεπάρα
άϊ-μαγάρα
νέες μετοικεσίες
κι από μέσα μαύρο
woman Sunday
XIX
Ολονυχτίες
ο μέγας Ανάρμοστος
μελετά κατανυχτικώς τα νόστιμα μέλη
κι ιδιόμελα θρύμματα του έφηβου ΚΡΙΤΟΛΑΟΣ
Στη μέση σε παίρνει κι απέρχεται – έρχεται
στο Σά-σεξ (ή στο Κέντ)
προς άπειρη τέρψη της λαίδης Νu-gent
μία στη ρίζα
δύο στη ρίζα
τρεις ελεύθερος ο στίχος
για τα Κύθηρα οι μισοί
take a breeze
XX
Υ(Δ)ΡΙΑ
Παμμέγιστες τρόμπες στ’ αλμυρώτατα ύδατα
πλην στα ενάλιά σου παραμένει ανεξάντλητη
πάσα θάλασσα τάφος
Μίλησέ μου ώ μίλησε
για τα χθεσινά νησία τ’ αυριανά τ’ αρχιπέλαγα
εντεύθεν
εντεύθεν της ύπαρξης
στεγανό δίκτυ
τσάμπουρα και στίχοι
κι άλλος χαρταητός
δίχως μπικικίνι
μαύρο μπουγαρίνι
ΧΧΙ
Αόρατα μεγάλα φτερά πλαταγίζουν μέσα κι ανάμεσα
στις εφτά επάλληλες διαφάνειες
Καλότυχοι οι ενσκύψαντες στις παρτιτούρες
των μυστικών μεταμορφώσεων της νεότητάς σου
Καλότυχα τα τοπία που συναρμονίζονται
στα σονάμπουλα των κρίνων σου
Αυγερινός και Πούλια
του Γέρακα αγκωνάρι
και η θύμηση αλμυρή
faire isle
nemorosa
XXII
χάριν χαίρε
Σε νεώρια χειμέριων λυγμών χτίζονται τα σκαριά
των μεταμελλοντικών σου εξερευνήσεων
Ναι μη σ’ απελπίζει η πολυσημία των καιρών
και οι αμφίθυμοι διαλογισμοί μου
γιατί οι νέοι ρυθμοί θα σ’ εντοπίζουν και θά ’ρχονται
παλίνδρομη αρμονία
μαύρο μπουκασί
κίτρινο βελούδο
dame de mes pensées
σκέπτομαι να ’ρθείς
XXIIΙ
Κλεψύδρες της απουσίας μου
Δεν είναι μόνο οι παλαιές εικονογραφήσεις
π’ ανιστορούν τα καμπυλόγραμμα ειδύλλια
Δεν είναι τ’ αρχαία επιτύμβια
που συναθροίζονται οι φθόγγοι
της αυριανής ευπροσηγορίας σου
Δεν είναι τα ρέκβιεμ ήχων-ψυχών-ερώτων
σε ΙΧ νεκροστάσια
Θα υπάρξεις
το νέο άλλοθι ύπαρξης
Θα υπάρξεις
το νέο ΑΡΙΣΤΟΝ ΥΔΩΡ
XXIV
ΩΡΙΑ
Δαντελένιοι νυμφίοι
ανεβαίνουν τις ώρες
στα ντομινικάλι της αλεγρίας σου
Φιοράτες υπάρξεις εκδύονται τα κρινολίνα
των εαρινών διαλογισμών σου
Και στη σκέψη -στη σκέψη;- στη σκέψη μου
υπάρχει πάντα το κρυσφύγετο για τις αλληγορίες
των ανάπηρων αμαρυλλίδων μου
Ποταμοί λουλουδένιων ψυχών με παρασύρουν
στο στίγμα της μεγάλης ευδίας σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου