Διονύση Σέρρα: Μ Ο Ν Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α (ποίημα)

Στον Ορέστη Αλεξάκη, θύμηση φιλική

1

Λύρα ιόνια

μελίζει χρυσόφτερη

και αλυσίδες.

2

Σήματα λάμψης

ξορκίζουν τα χάσματα-

με το μελάνι.

3

Της πένας βυθός-

από ίασης νάματα

ν' αναδύεσαι.

4

Φίλοι της νύχτας

λιτές της Πνοής μονωδούν

και της Θωπείας.

5

Με γέννας θηλιές

ή πλάσης σπαράγματα

πώς συν-υπάρχεις!

6

Σώματα, μάτια

-κόσμου ή στήθους κομμάτια-

όλα μάς γνέφουν.

7

Φως χαρμολύπης-

Και ο θίασος στη Σκιά

υποκλίνεται.

[Από το αναθηματικό για τον ποιητή Ορέστη Αλεξάκη τεύχος του περιοδικού Πάροδος 41 (2010) 5012].