Τα γεγονότα του τελευταίου χρόνου στη χώρα μας, αν μαρτυρούν μια νέα κρίση αυτή είναι κρίση αξιών, ιδεολογιών, νοοτροπιών. Πρόκειται για κρίση πολιτική και πολιτειακή. Οι πολιτικές, βέβαια, έχουν σαν βάση τις οικονομίες, κατά τον Μαρξ. Όχι πάντα.
Σήμερα, σε εποχές έντονης παγκοσμιοποίησης της παραγωγής, πολιτισμού και συμπεριφορών, η πολιτική και πολιτειακή κρίση φαίνεται να μην έχει ως βάση τις οικονομίες, αφού αυτές δεν έχουν αλλάξει ως προς τις ιδιοκτησίες, τη χρήση και τα καπιταλιστικά συστήματα. Πρόκειται για διαμάχη, πόλεμο, μεταξύ οικονομικών κατεστημένων, κρατικών και ιδιωτικών, και μεταξύ νομισμάτων.
Η κρίση αξιών, ιδεολογιών, νοοτροπιών, η πολιτική και πολιτειακή κρίση βρίσκονται παντού, ανεξάρτητα από τα οικονομικά κοινωνικά πλαίσια.
Παραδοσιακοί πολιτικοί σύμμαχοι της Ελλάδας, συμπεριφέρονται εχθρικά και παραδοσιακοί πολιτικοί εχθροί τής φέρονται φιλικά.
Οι χώρες των Βαλκανίων και η Τουρκία, όπως συνεργάζονται με τη συμπαράσταση της Αμερικής αλλά και της Κίνας, έχουν τρομοκρατήσει τα ισχυρά ευρωπαϊκά κράτη που δεν θέλουν σε καμία περίπτωση έναν ισχυρό ευρωπαϊκό νότο. Οι Αμερικανοί δεν θέλουν μια Μεσόγειο χωρίς αυτούς, αλλά ούτε μια Μεσόγειο και κυρίαρχους τους Γερμανογάλλους.
Σ΄αυτό το πλαίσιο, πολιτικοί όπως ο Σ. Καν και ο Α. Παπανδρέου, αμφότεροι σοσιαλιστές και φιλόδοξοι, παίζουν το δικό τους προσωπικό παιχνίδι. Έλληνες βιομήχανοι και εφοπλιστές, παίζουν το δικό τους παιχνίδι. Ιδιωτικές τράπεζες παίζουν το δικό τους παιχνίδι. Κανείς από αυτούς δεν είναι φίλος μας, φίλος της γνώσης, της παιδείας. Πρόκειται για λυκοφιλία, που έχει επενδύσει μόνο στο φόβο και την προδοσία. Στο φόβο των πολιτών και στην προδοσία των μηχανισμών, κρατικών, συνδικαλιστικών και κομματικών.
Είναι πολύ θετικό που έχουν απαξιωθεί τόσο τα κυβερνητικά κόμματα. Είναι θλιβερό για μία χώρα να είναι καταλληλότερος πρωθυπουργός ο Κανένας, αν και κάπως παρήγορο με πρώτη ματιά.
Σε μια τέτοια ευκαιριακή και τυχοδιωκτική και τόσο βαθειά προσβλητική για την ανθρώπινη ζωή και την αξιοπρέπεια συμπαιγνία, μία απάντηση μπορεί να θεωρηθεί σοβαρή. Ολομέτωπη αντεπίθεση. Το όπλο των άοπλων είναι το σώμα τους. Να μη διαθέτουν το σώμα τους για οποιαδήποτε χρήση, εάν δεν συμφωνούν. Αυτό λέγεται ολοκληρωτική απεργία.
Είναι το μόνο που μπορεί να κάνει τΤο συνδικάτο των εκπαιδευτικών απέναντι στην εφαρμοσμένη εκπαιδευτική πολιτική, η οποία δεν αντέχει ούτε στην πιο στοιχειώδη καλοπροαίρετη κριτική, έτσι που φαντάζει πιο ανεπαρκής και κι από εκείνη του Ρουσώ, του Πιαζέ και του Ντιούι των προηγούμενων δύομισυ αιώνων.
Αυτές οι εξελίξεις ζωής έχουν φέρει σε αμηχανία το σύνολο των Ελλήνων πολιτικών αλλά και τους πολίτες. Τα κόμματα έχουν απαξιωθεί κι όμως δεν ενοούν να αυτοδιαλυθούν όπως οφείλουν. Αξιοσημείωτο είναι πως όλα διαθέτουν σταλινική δομή με υπερεξουσιαστή αρχηγό και κεντρική επιτροπή και υποχρεωτικές αποφάσεις, όπως ο Στρατός και η Εκκλησία. Ούτε μιλάνε τη γλώσα της ειλικρίνειας και του πραγματισμού, εκτός από κάποια ψελλίσματα των αριστερών κομμάτων.
Ολομέτωπη λοιπόν ανεπίθεση και αμφισβήτηση του πολιτειακού και πολιτικού παλαιοκομματικού κατεστημένου σημαίνει:
• Δεν μπορούμε στο πλαίσιο της Ευρώπης αλλά και του Συντάγματος να μοιραζόμαστε το ίδιο υπουργείο με την Εκκλησία ενός θρησκεύματος.
• Ψωμί, παιδεία, ελευθερία. Το σύνθημα παραμένει επίκαιρο, μετά τον ξεπεσμό της περιβόητης γενιάς του Πολυτεχνείου, που διέθεσαν το σώμα τους και τη ζωή τους στο συντηρητικό κατεστημένο του κομματικού κράτους και των διαχειριστών του πλούτου.
• Καμμία έκπτωση σε παιδεία και υγεία. Αυτό είναι ένα σταθερό αξίωμα, που δεν μπορεί να καταρριφθεί με κανένα τρόπο.
• Ακόμα και στο βουνό του ΕΑΜ, εκτός των ιατρείων, δημιουργήθηκαν σχολεία και εργαστήρια τεχνών. Υγεία και παιδεία είναι τα δύο τρίτα της έννοιας άνθρωπος. Το άλλο τρίτο είναι η τροφή.
• Οικονομία, ναι. Καλύτερη οργάνωση, ναι.
• Τα δωρεάν βιβλία να μην καταργηθούν. Να μην τα πληρώνουν οι μαθητές. Να δανείζονται και να επιστρέφονται, όπως στα αμερικανικά σχολεία.
• Να μην προμηθεύεται το ΥπΠαιδ. άχρηστα εργαλεία και υλικά για να εξυπηρετεί φίλους παραγωγούς, εμπόρους και εκδότες. Πιο στενός έλεγχος στον ΟΣΚ από την ΟΛΜΕ και συμμετοχή της στο σχεδιασμό των υποδομών, του αναλυτικού προγράμματος κι όχι έκτακτες επιτροπές να διαχειρίζονται παραγγελίες και παραλαβές.
• Να επιταχυνθεί η επιμόρφωση τώρα πιο δυναμικά στις νέες τεχνολογίες και σε διοικητικά θέματα, κι όχι να εξαντλείται σε μη χρήσιμες συναντήσεις. Με τη συμμετοχή της ΟΛΜΕ μέσω ΟΕΠΕΚ με χρηματοδότηση ΕΣΠΑ αλλά και μεταξύ των εκπαιδευτικών της κάθε ΕΛΜΕ με οριζόντια άμεση συννενόηση και με την έκδοση ενυπόγραφων πιστοποιητικών. Ο ένας να επιμορφώσει τον άλλον.
• Οι μέσοι μισθοί των εκπαιδευτικών στην ευρώπη να είναι η βάση για συζήτηση. Να επανέλθουν τα επιδόματα, εφ΄όσον υφίστανται οι εργασίες για τις οποίες δίνονται, ειδ΄άλλως να ενσωματωθούν στον βασικό μισθό σε επίπεδα ευρωζώνης.
• Αν το ΣτΕ θεωρεί νόμιμες τις περικοπές, να απευθυνθούμε ως ΟΛΜΕ στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
• Αύξηση των αποδοχών των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων στον τομέα της υγείας. Να συμμετέχει το συνδικάτο στη διαχείριση των αποθεματικών των ταμείων και να προτείνει επενδύσεις στις συνελεύσεις. Οι συνελεύσεις θα αποκτήσουν νόημα.
• Κατάργηση του συστήματος των εισαγωγικών εξετάσεων στα πανεπιστήμια, και όχι αντικατάστασή του. Μόνο δύο φορές η εξέταση για το ίδιο μάθημα, όχι συνταξιούχοι φοιτητές. Το πτυχίο να μην το εγκρίνει πανεπιστημιακή τρόϊκα, αλλά οι πτυχιακές εργασίες με πολύ συγκεκριμένα κριτήρια βαθμολογίας.
• Ενδυνάμωση του ρόλου του Γυμνασίου και του Λυκείου με την εισαγωγή νέων γνωστικών πεδίων. Καλές τέχνες στα γενικά σχολεία, χρήση πληροφορικών συστημάτων, διοίκηση επιχειρήσεων, νομικά, λογιστικά. Τώρα: Να προσληφθούν κι άλλοι εκπαιδευτικοί. Να μην ισχύσει το 5-1 στις προσλήψεις. Να συμμετέχουν οι μαθητές πανελληνίως στο σχεδιασμό του αναλυτικού προγράμματος.
• Τοποθετήσεις όλων των εκπαιδευτικών των σχολικών μονάδων στις 30 Ιουνίου με νόμο.
• Νέα σχολικά κτήρια τώρα. Οι τοπικές ΕΛΜΕ να προτείνουν στους νέους δήμους και στην περιφέρεια. Να υποχρεώσουμε τους αιρετούς περιφερειάρχες να σχεδιάσουν νέα κτήρια. Αν δεν διαχειριστεί κάθε κοινωνική επαγγελματική ομάδα το σπίτι της, αυτό σύντομα θα καταρρεύσει.
• Ένα πολιτιστικό, περιβαλλοντικό, υγείας, πρόγραμμα για κάθε εκπαιδευτικό τώρα, ως δίωρο.
• Οι ΕΛΜΕ μπορούν να διαχειριστούν πολλά προϊόντα και να πετύχουν καλές τιμές. Βιβλία, αναλώσιμα υπολογιστών, κλπ, μέχρι τροφή και ένδυση. Όχι γραφεία καφενεία, αλλά χώροι αυτοδιαχείρισης των αναγκών.
• Να μένουν τα χρήματα των συνδρομών στο 90% στις τοπικές ΕΛΜΕ.
• Επίθεση φιλίας στην Παιδεία!
Ζάκυνθος, 14.12.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου