![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEoY3vUJOc4vbk8oDWR8E3osm2sAyraAuyzT4LCinQL5qlRbHZ8Ozhdpte_lwH0XwajtCSU39jZ8W25A7h6iXf6akno1N4umVTaNZYw88-JX0hs0bqJ1Fjtxg7m8mXFvSocGVn9xDx4Cs/s400/200+Promagias2.jpg)
Η αυγή κι η μέρα θάνατος κι εμείς πουλιά πετούμενα
κι από παντού ξεχύνονταν ελπίδας μοσχοβόλημα,
σάμπως να χλόιζε ο γιαλός σπαρμένος αγρολούλουδα
κι ο ήλιος ετραγούδαγε τη λευτεριά στα πέρατα.
[Από τον Τόμο: Κ. Πορφύρη, Ποιητική Ανθολογία 1650-1964 (Πρόλογος Νικηφόρου Βρεττάκου), Εκδόσεις Τάκη Δρακόπουλου, 1964, σ. 490]
κι από παντού ξεχύνονταν ελπίδας μοσχοβόλημα,
σάμπως να χλόιζε ο γιαλός σπαρμένος αγρολούλουδα
κι ο ήλιος ετραγούδαγε τη λευτεριά στα πέρατα.
[Από τον Τόμο: Κ. Πορφύρη, Ποιητική Ανθολογία 1650-1964 (Πρόλογος Νικηφόρου Βρεττάκου), Εκδόσεις Τάκη Δρακόπουλου, 1964, σ. 490]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου