Για την συνέχεια της ιστορίας μας

Γράφει ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΦΛΕΜΟΤΟΜΟΣ

Την ώρα, φίλοι αναγνώστες, που εσείς θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές, εγώ θα βρίσκομαι στην φίλη ευρωπαϊκή χώρα Τσεχία, όπου, μαζί με κάποια άλλα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Αστικής μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας “Giostra di Zante” και μερικούς από τους βασικούς συνεργάτες της, υπεύθυνους διαφόρων και βασικών τομέων της οργάνωσης, θ’ ανταποδώσουμε την επίσκεψη και την συμμετοχή στην από εκεί ομάδα, η οποία τίμησε με την παρουσία της τις τετραήμερες εκδηλώσεις της Γκιόστρας Ζακύνθου 2014.

        Σκοπός αυτού του ταξιδιού, εκτός των άλλων, είναι η θεμελίωση μιας ζεστής φιλίας, μεταξύ των δύο λαών και η σε σωστή βάση ανταλλαγή πολιτισμού και τέχνης, κάτι, που λόγω Γκιόστρας έχει ήδη πραγματοποιηθεί και μάλιστα ουσιαστικά και όχι μόνο στα χαρτιά, ως συνήθως, με την Ιταλία (Sulmona) και το κρατίδιο του Σαν Μαρίνο.

        Η πρόσκληση αυτή, των πολιτιστικών ανταλλαγών μάλιστα δεν είναι η μόνη. Ήδη υπάρχουν προτάσεις στο Σωματείο της Γκιόστρας για Λευκάδα, Σαν Μαρίνο, Ιταλία, Ρουμανία και Κύθηρα. Με τον τρόπο αυτόν η Ζάκυνθος θα ακουστεί θετικά πια, θα κάνει γνωστό και εκτός συνόρων τον πολιτισμό και την ιστορία της και θα βοηθήσει με τον τρόπο της ουσιαστικά τον τουρισμό του νησιού, που αυτήν την στιγμή είναι το μοναδικό και πιο σημαντικό μέσο πλουτισμού του τόπου μας.

        Η κάποτε Φλωρεντία της Ανατολής, πριν λίγες ημέρες, έζησε τον μύθο και την ιστορία της. Για τέσσερις συνεχόμενες μέρες οι δρόμοι και οι πλατείες της γέμισαν χρώμα και εικόνες παραμυθιού. Τις ημέρες της γιορτής της Πεντηκοστής και στην αρχή του Καλοκαιριού, Το Φιόρο του Λεβάντε είχε αιτία ύπαρξης και οι λόγω τριημέρου του Αγίου Πνεύματος πολυάριθμοι επισκέπτες του είχαν κάτι να δουν και να γνωρίσουν τον τόπο, την διαφορετικότητά του και την ιδιαιτερότητά του.

        Μεσαιωνικά και αναγεννησιακά δρώμενα παρουσιάστηκαν σε γειτονιές και κλασσικά, ιστορικά μνημεία, σαν αυτό το πολύπαθο της εκκλησίας της Κυρίας των Αγγέλων, επτανησιακοί ήχοι από όλα τα Ιόνια νησιά αντήχησαν στους δρόμους, παρελάσεις με στολές εποχής διέσχισαν το ιστορικό κέντρο της πόλης, φιγούρες ιπποτικές συνυπήρχαν με την καθημερινότητά μας και τέλος, σαν αποκορύφωμα, νεαρά Ζακυνθινόπουλα αγωνίστηκαν στην πλατεία του ποιητή μας για τον κρίκο, την αγαπημένη τους και το Palio.

        Αυτά ή πιο σωστά εικόνες όλων αυτών και διαφημιστές τους, θα μεταφερθούν μέσα στο Καλοκαίρι, που ήδη άρχισε, στ’ άλλα όμαιμα νησιά και σε πολλές χώρες της Ευρώπης, τονίζοντας την ταυτότητα του πολιτισμού του νησιού μας και την αναβίωση της ιστορίας του.

        Η Ιταλία θα καλωσορίσει για μια ακόμα φορά την γενέτειρα του κορυφαίου γι’ αυτούς και κοινού μας ποιητή Ούγου Φώσκολου, η Τσεχία θα γνωρίσει το τι μεγάλο κουβαλάει αυτός ο μικρός τόπος, το Σαν Μαρίνο θα υποδεχθεί τους έτοιμους για την επίσημη αδελφοποίηση δημότες του και τέλος τα Επτάνησα θα ξανασμίξουν, όπως συνέβη πρόσφατα στην Ζάκυνθο και θα ξαναβάλουν τις βάσεις για την περαιτέρω, αναγκαστική εκ των πραγμάτων, πορεία τους.

        Με τον τρόπο αυτό το νησί μας συνεχίζει με γνώση και σκοπό την ιστορία του, προσαρμοσμένη μάλιστα στο σήμερα και τοποθετημένη στις σύγχρονες απαιτήσεις.

        Η Ζάκυνθος, στην μακραίωνη ιστορία της και τότε που θεμελίωνε τον λαμπρό πολιτισμό της, υπήρξε κόμβος εμπορίου και σκάλα μετάβασης πολιτισμών. Η προνομιούχα θέση της και η ευλογία να μην υποταχθεί ποτέ στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά να κρατήσει την επαφή της με την ακμάζουσα τότε Ευρώπη, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για κάτι το ξεχωριστό και σπουδαίο και σ’ αυτό πάνω, συν τοις άλλοις, στηρίχτηκε το οικοδόμημα του πολιτισμού της. Είχε μάλιστα το προνόμιο να μην αντιγράφει και να μην πιθηκίζει, αλλά να προσαρμόζει τα πάντα στην δική της αισθητική και στα δικά της δεδομένα. Έτσι έβγαλε από τα χώματά της έναν Φώσκολο, έναν Σολωμό, έναν Κάλβο, αλλά και έναν Γουζέλη, έναν Μάτεση, έναν Κουτούζη, έναν Καντούνη, έναν Καρρέρ(η), αλλά και τόσους άλλους, οι οποίοι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία.

        Παράλληλα είχε την οικονομική άνεση να σταθεί στα πόδια της και να ζήσει αυτόνομα και με αξιοπρέπεια. Ήταν κέντρο και δεν περίμενε από το αθηνοκεντρικό κράτος να την ελεήσει. Παντελεήμων η ίδια, μπόρεσε και χάρισε ιάματα ψυχής και πνεύματος και έγινε, μαζί με τα άλλα Επτάνησα - ας μην παραβλέπουμε την συνοχή τους - ένα παράδειγμα για μίμηση.

        Αυτό προσπαθεί να συνεχίσει, όσο βέβαια το μπορεί και το αντέχει, και η Γκιόστρα της. Εκτός από την αναβίωση ενός εθίμου, λαοφιλούς και κοσμαγάπητου από τα πανάρχαια χρόνια, επιδιώκει να βγάλει το νησί από τον αποκλεισμό του και να το ξανακάνει πολίτη του κόσμου. Αυτό έγινε στην περίοδο των εκδηλώσεών της, πριν δεκαπέντε μέρες. Σήμερα το συνεχίζει στην Τσεχία και αύριο σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις και άλλα Ιόνια νησιά.

        Θα είναι κοινό όφελος όλων μας, αν επιτευχθούν οι στόχοι της. Μα για να γίνει αυτό πρέπει οι πάντες να καταλάβουν πως η Γκιόστρα δεν είναι υπόθεση του Σωματείου που την διοργανώνει, αλλά όλου του νησιού.

        Οι προετοιμασίες για την Γκιόστρα Ζακύνθου 2015 έχουν ήδη ξεκινήσει. Ας ανασκουμπωθούμε όλοι.