Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου: [ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΩΣ ΝΟΕΙΤΑΙ Η ΣΚΕΠΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ]

Ο Μ Ι Λ Ι Α

ΤΗΣ Α.Θ.ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ

ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

κ.κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΙΝ ΑΥΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΚΟΛΛΕΓΙΟΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

(25 Ὀκτωβρίου 2013)

Ἱερώτατε καὶ φίλτατε ἐν Χριστῷ ἀδελφὲ Μητροπολῖτα Κασσανδρείας κύριε Νικόδημε,

Ἐλλογιμώτατε κύριε Διευθυντά,

Ἐλλογιμώτατοι Καθηγηταὶ καὶ Καθηγήτριαι,

Ἀγαπητοὶ μαθηταὶ καὶ μαθήτριαι,

Ἡ ἐπίσκεψή μας στὴ Θεσσαλονίκη κατὰ τὴν ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, μᾶς δίνει τὴν εὐχάριστη δυνατότητα νὰ ἐπικοινωνήσουμε μαζί σας, φίλοι μαθηταί, καὶ νὰ ἰδοῦμε τὰ χαρούμενα καὶ ἀγαπητά σας πρόσωπα, καθὼς βεβαίως καὶ τῶν καλῶν διδασκάλων σας.

Συγχρόνως, ἡ ἐπίσκεψή μας συμπίπτει μὲ τὴν ἐθνικὴ ἑορτὴ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου, κατὰ τὴν ὁποίαν ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἔχει μεταθέσει καὶ μία ἄλλη σημαντικὴ ἑορτή, αὐτὴν τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Κυρίας Θεοτόκου. Μία ἑορτὴ ποὺ συνδέεται στενὰ καὶ ἔχει τὴν ἀρχή της στὴν Κωνσταντινούπολη. Ἐκεῖ ὁ ἅγιος Ἀνδρέας, ἕνας ἅγιος ὁ ὁποῖος προσποιοῦνταν τὸν τρελὸ γιὰ χάρη τοῦ Χριστοῦ, εἶδε μὲσα στὸ ναὸ τῶν Βλαχερνῶν τὴν Παναγία νὰ κατεβαίνει καὶ μὲ τὸ πέπλο ποὺ φοροῦσε, μὲ τὸ κάλυμμα τῆς κεφαλῆς της, νὰ σκεπάζη ὅλο τὸν κόσμο ποὺ βρισκόταν μέσα στὴν Ἐκκλησία.

Ἀπὸ τὰ ἐλάχιστα πράγματα πού μᾶς ἔφησε ὡς εὐλογία ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἦταν ἡ ἁγία ἐσθήτα Της, δηλαδὴ τὸ ἐπανωφόρι Της, τὸ ὁποῖο φυλασσόταν στὸν ναὸ τῶν Βλαχερνῶν, στήν Κωνσταντινούπολιν, ὅπου εἶδε τὸ θαῦμα ὁ ἅγιος Ἀνδρέας, μαζὶ καὶ ἡ ἁγία Ζώνη Της, ἡ ὁποία σήμερα, ὅπως κάποιοι ἀσφαλῶς γνωρίζετε, φυλάσσεται στὸ Ἅγιον Ὄρος, στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου.

Μέχρι νὰ γίνει ὁ ἑλληνοϊταλικὸς πόλεμος, ἡ ἑορτὴ τῆς ἁγίας Σκέπης ἑορταζόταν τὴν 1η Ὀκτωβρίου, ἐπειδὴ αὐτὴ ἦταν ἡ ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποία ὁ ἅγιος Ἀνδρέας εἶδε τὸ θαῦμα στὴν Ἐκκλησία τῶν Βλαχερνῶν. Μετὰ ὅμως τὸν πόλεμο, κατὰ τὸν ὁποῖον ἕνα μικρὸ καὶ ἀδύνατο πολεμικὰ ἔθνος δηλαδή ἡ Ἑλλάδα νίκησε ἕνα παντοδύναμο τότε καὶ πανίσχυρο, ἐπικράτησε νὰ ἑορτάζεται στὴν Ἑλλάδα ἡ ἁγία Σκέπη στὶς 28 Ὀκτωβρίου. Ἔτσι θὰ ἑορτασθῇ καὶ ἐδῶ στὴν Θεσσαλονίκη, σὲ τρεῖς ἡμέρες.

Αὐτὴ ἡ σκέπη, τὴν ὁποία ἅπλωσε τότε μέσα στὴν Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινούπολης ἡ Παναγία, σὲ ὅλους ὅσους βρίσκονταν μέσα, εἶναι ταυτόχρονα συμβολική. Συμβολίζει τὴν ἀκαταμάχητη προστασία τῆς Παναγίας, μὲ τὴν ὁποία μᾶς περιβάλλει, τὸ ἀσφαλὲς καταφύγιο ὅπου μποροῦμε νὰ καταφύγουμε ὅλοι μας. Καὶ εἶναι τόσο μεγάλη καὶ πλατιά, ποὺ χωράει ὅλο τὸν κόσμο κάτω ἀπὸ αὐτήν. Γιὰ αὐτὸ καὶ στοὺς Χαιρετισμοὺς τὴν ὀνομάζουμε «πλατυτέρα νεφέλης», δηλαδὴ πιὸ πλατιὰ καὶ ἀπὸ τὰ σύννεφα, καὶ ἀκόμη "πλατυτέρα τῶν οὐρανῶν".

Συγχρόνως ὅμως, ἀγαπητά μας παιδιά, πρέπει νὰ ἐπισημάνουμε καὶ ὁρισμένα ἀκόμη πράγματα, σὲ σᾶς ποὺ βρίσκεστε τώρα στὸ ξεκίνημα τῆς ζωῆς σας. Πρῶτον ὅτι ἡ Σκέπη τῆς Παναγίας μας ἀγκαλιάζει βέβαια ὅλο τὸν κόσμο, ἀλλὰ κυρίως ἐπισκιάζει αὐτοὺς ποὺ τὴν ἐπικαλοῦνται καὶ τὸ ζητοῦν. Καὶ ποῦ τὴν ζητοῦν τὴν προστασία της; Μέσα στὶς Ἐκκλησίες. Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι αὐτὸ τὸ θαῦμα τὸ εἶδε ὁ ἅγιος Ἀνδρέας μὲσα στὸν ναό. Γιατὶ ἐκεῖ κατοικεῖ μονίμως ἡ Παναγία, εἶναι τὸ σπίτι Της καὶ πιὸ εὔκολα μᾶς βρίσκει καὶ μᾶς βοηθεῖ. Ὅταν κάποιον τὸν ἐπισκέπτεσαι στὸ σπίτι του, δὲν σὲ δέχεται χαρούμενος καὶ δὲν κάνει τὸ πᾶν γιὰ νὰ σὲ βοηθήσει καὶ νὰ σὲ ἀναπαύσει; Ἔτσι καὶ ἡ Παναγία, παντοῦ τρέχει, ἀλλὰ ὅταν τὴν ἐπισκεπτόμαστε στὸ σπίτι Της, στὴν Ἐκκλησία, τὸτε εἶναι ποὺ μᾶς γεμίζει ἀκόμη πιὸ πολὺ μὲ τὰ δῶρα καὶ μὲ τὶς εὐλογίες Της. Γι᾿ αὐτὸ πρέπει καὶ ἐσεῖς νὰ φροντίζετε, ὅσο περισσότερο μπορεῖτε, νὰ ἐπισκέπτεστε τὴν Παναγία στὸ σπίτι Της, στὴν Ἐκκλησία, ὥστε νὰ παίρνετε τὰ δῶρά Της καὶ νὰ δέχεστε τὴν μητρικὴ στοργή Της. Διότι ὁ Θεὸς καὶ ἡ Παναγία μᾶς ἀγαποῦν, ὅσο κανεὶς ἄλλος, ἀλλὰ συγχρόνως σέβονται ἀπόλυτα καὶ τὴν ἐλευθερία μας. Δὲν θέλουν νὰ κάνουν κάτι χωρὶς ἐμεῖς νὰ τὸ θέλουμε καὶ χωρὶς νὰ τοὺς τὸ ζητήσουμε. Ποτὲ δὲν παραβιάζουν τὴν θέλησή μας.

Τὸ δεύτερο πρᾶγμα ποὺ μᾶς ὑπενθυμίζει ἡ σκέπη τῆς Θεοτόκου εἶναι ἡ σεμνότητα, τὴν ὁποία πρέπει νὰ ἔχουμε ἐμεῖς οἱ χριστιανοί, ὅπως ἡ Παναγία, ἀφοῦ μὲ τὴν ζωὴ καὶ τὶς ἀρετές Της εἶχε ἀναδειχθεῖ στὸν τελειότερο καὶ ἁγιότερο ἄνθρωπο τοῦ κόσμου. Αὐτὴν τὴν σεμνότητα, ποὺ στόλιζε τὴν Παναγία, συμβολίζει τὸ κάλυμμα, τὸ μαντήλι τῆς κεφαλῆς Της, τὸ ὁποῖο ἔβγαλε σεμνὰ καὶ χαριτωμένα, καὶ ἅπλωσε πάνω ἀπὸ ὅλο τὸν κόσμο ποὺ ἦταν τότε στὴν Ἐκκλησία. Καὶ λέγοντας τοῦτο θέλουμε βεβαίως νὰ τονίσουμε τὴν σεμνότητα καὶ τὴν συστολή, ποὺ πρέπει νὰ ἔχουμε ὅλοι μας, ἐὰν θέλουμε νὰ μοιάζουμε καὶ νὰ τιμοῦμε τὴν Παναγία. Γιὰ τὸν Θεὸ δὲν ἔχει σημασία τόσο ἡ ἐξωτερικὴ ἐμφάνιση, ἡ μαντήλα ἢ τὰ ροῦχα, ὅσο ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου, μέσα στὴν ὁποία μπορεῖ νὰ κρύβεται ἕνας ὁλόκληρος θησαυρός, ὁ ὁποῖος ἔξω δὲν φαίνεται.

Γιὰ αὐτὸ καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέγει γιὰ τὶς γυναῖκες, ὅτι τὸ πραγματικὸ στολίδι τους δὲν εἶναι τὸ ἐξωτερικὸ χτένισμα τῶν μαλλιῶν τους καὶ τὰ χρυσᾶ καὶ ἀκριβὰ στολίδια ἢ τὰ κομψὰ ροῦχα ποὺ φοροῦν, ἀλλὰ ὁ κρυπτὸς ἄνθρωπος τῆς καρδιᾶς, ἡ πρᾳότητα τοῦ πνεύματός τους καὶ ἡ ἥσυχη καὶ ἀθόρυβη συμπεριφορά τους, τὰ ὁποῖα γιὰ τὸν Θεὸ εἶναι ἡ πραγματικὴ πολυτέλεια καὶ χαρίζουν σὲ αὐτὲς τὴν ἀφθαρσία. Μὲ αὐτὰ τὰ στολίδια, δηλαδὴ τὴν πρᾳότητα, τὴν ἁγνότητα, τὴν σεμνότητα, τὴν σωφροσύνη, τὴν παρθενικὴ καθαρότητα, τὴν ταπείνωση, τὴν ἀγάπη, τὴν εὐσπλαγχνία, τὴν φιλαδελφία, φρόντιζε νὰ στολίζει τὸν ἑαυτό Της ἡ Παναγία καὶ οἱ ἄλλες ἅγιες γυναῖκες. Μὲ αὐτὲς τὶς ἀρετὲς σᾶς προτρέπω, παιδιά μας ἀγαπητά, νὰ στολίζετε καὶ σεῖς τὸν ἑαυτό σας, γιὰ νὰ κερδίσετε δόξα ἄφθαρτη, ποὺ θὰ μείνει στοὺς αἰῶνες, ἐνῶ ὅλα τὰ ἄλλα θὰ χαθοῦν, ὅταν τελειώσει αὐτὴ ἡ ἐπίγειος ζωή μας καὶ τίποτε ἀπὸ τὰ ἐγκόσμια δὲν θὰ πάρουμε μαζί μας.

Ἡ Παναγία λοιπὸν εἶναι καὶ σήμερα ἡ σκέπη καὶ ἡ προστασία ὅλων μας. Πατρικῶς σᾶς συμβουλεύουμε, σὲ αὐτὴν νὰ λέτε τὰ παράπονα, τὸν πόνο σας, κάθε πρόβλημά σας, εἴτε δικό σας, εἴτε τῶν ἄλλων συνανθρώπων σας. Εἶναι μητέρα ὅλων μας καὶ θὰ σᾶς βοηθήσει. Δὲν ὑπάρχει τίποτε πιὸ ἀγαπητὸ στὸν κόσμο ἀπὸ τὴν Παναγία μας. Αὐτὴ τὰ ἔδωσε ὅλα στὸν Χριστό, χωρὶς νὰ κρατήσει τίποτε γιὰ τὸν ἑαυτό της. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ Χριστὸς τῆς ἔδωκε τὴν χάρη νὰ προφθαίνει καὶ νὰ βοηθεῖ τοὺς ἀνθρώπους σὲ ὅλους τοὺς αἰῶνες, νὰ θεραπεύει τοὺς ἀρρώστους, νὰ σώζει ἀπὸ συμφορές. Ὅ,τι λοιπὸν θέλετε, ζητεῖστε της καὶ θὰ σᾶς τὸ δώσει.

Εὕχομαι ἡ Παναγία νὰ ἔχει ἐσᾶς καὶ τὸ σχολεῖο σας πάντοτε κάτω ἀπὸ τὴν ἁγία Σκέπη της, νὰ σᾶς ἁγιάζει καὶ νὰ σᾶς φωτίζει γιὰ νὰ βρῆτε στὴν ζωή σας τὸν δρόμο ποὺ θὰ σᾶς ὁδηγήσει γιὰ πάντα στὴν πραγματικὴ χαρὰ καὶ εὐτυχία στὴν ζωή.

Ὅλες οἱ ἄλλες χαρὲς καὶ ἐπιτυχίες καὶ εὐτυχίες εἶναι εἴτε ψεύτικες εἴτε παροδικές.

Τελειώνοντας θὰ ἠθέλαμε νὰ ἐκφράσουμε τὴν μεγάλη μας χαρὰν πού εὑρισκόμεθα ἀνάμεσά σας σήμερον καὶ δι᾿ ἕνα ἐπὶ πλέον λόγο: ὅτι μᾶς δίδεται ἡ εὐκαιρία νὰ ἐπικοινωνήσουμε μαζί σας, νὰ ἰδοῦμε τὰ πρόσωπά σας καὶ νὰ σᾶς μεταφέρουμε ἁπλῶς τὸν χαιρετισμὸ καὶ τὴν εὐλογία τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου, τῆς Μητέρας ὅλων μας Ἐκκλησίας. Γιὰ σᾶς ἐδῶ, τὰ τέκνα τῶν κατοίκων τῆς εὐρυτέρας περιοχῆς τῆς Θεσσαλονίκης, τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο εἶναι ἡ μητέρα σας Ἐκκλησία καὶ γιὰ δύο ἐπὶ πλέον ἀπὸ τοὺς ὑπολοίπους λόγους: πρῶτον, διότι ὅλη ἡ περιοχὴ τῆς Βορείου Ἑλλάδος ὑπάγεται πνευματικὰ καὶ κανονικὰ στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ δεύτερον διότι, οἱ περισσότεροι ἀπὸ ἐσᾶς κατάγεσθε ἀπὸ οἰκογένειες τῶν ὁποίων οἱ ἄμεσοι πρόγονοι προέρχονται ἀπὸ τὶς περιοχὲς τῆς Ἀνατολικῆς Θρᾴκης καὶ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολι. Γι᾿ αὐτὸ σᾶς αἰσθανόμεθα ὡς ἰδιαιτέρως οἰκείους καὶ φίλους, σᾶς θεωροῦμε δικούς μας ἀνθρώπους.

Στὴν διεύθυνση τοῦ Σχολείου καὶ στοὺς δασκάλους σας εὐχόμαστε πλούσιο τὸν φωτισμὸ καὶ τὴν ἐνίσχυση στὸ ὑπεύθυνο καὶ δύσκολο λειτούργημά τους. Σὲ ὅλους σας εὐχόμεθα καρποφόρο τὸ νέο σχολικὸ ἔτος.

Θὰ σᾶς ἀναμένουμε μὲ χαρὰ πάλι στὴν Κωνσταντινούπολη γιὰ νὰ ἀκούσουμε τὰ νέα τοῦ Σχολείου σας καὶ νὰ σᾶς ξεναγήσουμε στὸ Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο, ἐκεῖ ὅπου κατοικεῖ ἡ χάρις τῆς Παναγίας καὶ σκεπάζει ὅσους ταπεινὰ διακονοῦν σέ αὐτό.