ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΚΡΟΑΤΗ γράφει η ΜΑΡΙΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ
Για δεύτερη χρονιά η Εθνική Λυρική Σκηνή συνεχίζει την καθιερωμένη πλέον και τόσο επιτυχημένη εκδήλωση, με τίτλο «Συναυλίες του foyer», όπου έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθούμε λυρικούς τραγουδιστές με συνοδεία πιάνου, σε προγράμματα απαρτιζόμενα από γερμανικά lieder, γαλλικές melodies, ελληνικά έντεχνα τραγούδια, ή ακόμα άριες από όπερες και οπερέτες.
Την εξαιρετική αυτή οργάνωση του Ρεσιτάλ Τραγουδιού -σημειώνουμε ότι είναι δωρεάν- έχει αναλάβει κατ’ αποκλειστικότητα ο γνωστός τενόρος Βαγγέλης Χατζησίμος, ο οποίος, όπως διαπιστώσαμε, αφιερώνει ικανό χρόνο από την κυρίως εργασία του, τόσο για την κατάρτιση των προγραμμάτων, όσο και για την επιλογή εξαίρετων καλλιτεχνών, δίδοντας όμως την δυνατότητα και σε νέους ανερχόμενους αστέρες να δείξουν τις ικανότητές τους και να δοκιμαστούν στην ευγενή αυτή άμιλλα, αλλά και στο κοινό την ευκαιρία για μία απρόσκοπτη προσέγγιση του λυρικού τραγουδιού.
Το αποτέλεσμα αυτής της πρωτοβουλίας είναι πάντα μια αίθουσα κατάμεστη από το φιλόμουσο κοινό, κάτι που συνέβη και στις 4-12-2011 με την παρουσίαση δύο λυρικών υψιφώνων καλλιτεχνών, της Αλεξάνδρας Ματθαιουδάκη και της Δέσποινας Τσουκαλά, με τη συνοδεία της πιανίστα Δόμνας Χάλαρη, σε ένα πρόγραμμα απαρτιζόμενο αποκλειστικά από τη ρομαντική ανθολογία των γαλλικών melodies.
Τραγούδια σημαντικά του τέλους του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ού των Henri Duparc, Erik Satie, Claude Debussy, Gabriel Fauré και Francis Poulenc, σε ποίηση μεγάλων γάλλων ποιητών, τα οποία εγκυμονούν ανυπέρβλητες δυσκολίες, εξαιτίας του τρόπου γραφής και της εκφοράς του λόγου, για πολλούς λυρικούς τραγουδιστές, απέδωσαν συναρπαστικά οι δύο καλλιτέχνιδες, οι οποίες, εκτός από τα εφόδια μιας άρτιας ασματικής παιδείας και γνώσης της γαλλικής γλώσσας, διαθέτουν και υψηλή μουσική αισθαντικότητα.
Η Αλεξάνδρα Ματθαιουδάκη, με άριστη πιστότητα στο ύφος των εκτελουμένων τραγουδιών, διαχειρίστηκε τον φωνητικό της όγκο, διατηρώντας τον απόλυτο έλεγχο των δυναμικών διαβαθμίσεων και φραστικών δομών. Ένα τέλειο ισοζύγιο ώριμης σκέψης και συναισθήματος συγκίνησε ιδιαίτερα στα δυσκολότατα τραγούδια του Erik Satie και Henri Duparc. Έχοντας πρόσφατα στη μνήμη μας την «Κρητικοπούλα» του Σπύρου Σαμάρα, όπου ερμήνευσε τον κωμικό ρόλο της Δούκισσας της Κρήτης, θαυμάσαμε την ευκολία της να μεταπηδά από το κωμικό στο δραματικό και λυρικό μέλος.
Η Δέσποινα Τσουκαλά, με την αβίαστη λυρική φωνή της, έδωσε παλμό και σχήμα στις ιδέες των μεγάλων γάλλων συνθετών κυρίως του Debussy, πετυχαίνοντας με λεπτότητα, την εκφραστική δικαίωση στον δύσβατο αυτό χώρο του γαλλικού τραγουδιού. Ενώ η επισταμένη και εξειδικευμένη μελέτη της στο λυρικό τραγούδι και η μεγάλη ευαισθησία της, με τη σπάνια αίσθηση της μελωδικής γραμμής, αποκαλύφθηκαν στον τρόπο απόδοσης των τραγουδιών του Gabriel Fauré.
Ο ρόλος της πιανίστας Δόμνας Χάλαρη υπήρξε αρκετά πολύπλοκος. Τα τραγούδια αυτά είναι γραμμένα με μία δύσκολη δομική, ανεξάρτητη από την τραγουδιστική πάρτα. Η διακεκριμένη όμως πιανίστα, επέδειξε μία σπάνια πιστότητα στις δύο αοιδούς. Μαντεύοντας τις ερμηνευτικές προθέσεις τους, τις αναδείκνυε, χωρίς να επιζητεί ιδιαίτερα προσωπική προβολή, αλλά και χωρίς να υποβαθμίζει την πολύτιμη προσφορά της. Προσφορά που αποτυπώθηκε με μία άκρως δεξιοτεχνική εκτέλεση.
Οι δύο νεαρές καλλιτέχνιδες και η accompagnatrice συνεργάστηκαν άψογα και απέδωσαν αρμονικά το τραγούδι του Francis Poulenc «Les chemins de l’ amour», που αποτέλεσε και τον επίλογο, προκαλώντας το ενθουσιώδες χειροκρότημα του κοινού! Συγχαίροντας, περιμένουμε και τις επόμενες εκδηλώσεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου