Το παγκόσμιο όραμα στην εκκλησιαστική ζωή και δράση

Αναστασίου, Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας

Ἱεραποστολή στά ἴχνη τοῦ Χριστοῦ, εκδ. Αποστολικής Διακονίας, Αθήνα, 2007, σελ. 292-302

[...]

Ενώ όμως το παγκόσμιο όραμα δεσπόζει τόσο έντονα στη διδασκαλία και την λατρεία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δεν έχει αντίστοιχη στην καθημερινή πνευματικότητά της. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς στην αυτοκριτική μας, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι στα άμεσα εκκλησιαστικά ορθόδοξα ενδιαφέροντα κυριαρχούν συνήθως τα εθνικά ζητήματα των επιμέρους αυτοκεφάλων Εκκλησιών και το παγκόσμιο όραμα της διακηρύξεως του Ευαγγελίου παραμένει θαμπό και άτονο. Οι ιστορικοί λόγοι που μας οδήγησαν σ' αυτό υπήρξαν ασφαλώς σημαντικοί, αλλά δεν θα αναφερθούμε τώρα σε αυτούς. Η σημερινή πάντως πραγματικότητα μας επιβάλλει να επανεκτιμήσουμε αυτό που ήδη μας αποκαλύπτει η ορθόδοξη θεολογία που αποτελεί σταθερό πλαίσιο της ορθόδοξης λατρείας.

Η δοξολογική κατανόηση της ζωής και της Ιεραποστολής

Αναστασίου, Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας

Πάντα τα Έθνη 17 Α΄ Τρίμηνο 1986, σελ. 20-22

Όταν χρησιμοποιούμε εκφράσεις και έννοιες, όπως «δόξα Θεού», «δοξολογική στάση», «εις δόξαν Θεού», οι περισσότεροι συνήθως σκεπτόμαστε κάτι που προσφέρεται στο Θεό, μια υμνολογική στάση, κάτι που γίνεται για τη δόξα του Θεού. Η παράλληλη χρησιμοποίηση της λέξεως «δόξα» για θέματα του ανθρωπίνου βίου έχει συμβάλει στην αλλοίωση του αρχικού βιβλικού νοήματος της. Μερικοί μάλιστα διερωτώνται, τι ανάγκη έχει ο ανενδεής Κύριος του σύμπαντος, να του αναπέμπουν τα πλάσματα Του δόξα; Εν τούτοις, η έννοια, το μήνυμα και η επικαιρότητα των αληθειών που σχετίζονται με τη δόξα του Θεού είναι πολύ ευρύτερα και βαθύτερα και έχουν πολύμορφες συναρτήσεις για τη ζωή και την Ιεραποστολή.

Γεωργίου Λέκκα: ΟΠΟΥ ΚΟΙΤΑΩ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ (νέo ποίημα)

Αν συνηθίσω στην ιδέα πως δεν έχεις φύγει

ίσως μπορέσω να συνεχίσω τη ζωή μου κανονικά.

 

Πότε στη στέγη, πότε στο διπλανό καμπαναριό -  

όπου κοιτάω είσαι εκεί και με κοιτάς

μόνο που δεν μπορώ πια να σε δω όπως παλιά.

Πώς να ζητήσω να ’ρθεις πάλι πίσω

όταν γνωρίζω πόσο είσαι καλά.

 

Γιατί πρέπει, λοιπόν, να φύγουν οριστικά όσοι αγαπάμε

για να τους αγαπήσουμε, επιτέλους, ολοκληρωτικά;

 

25.1.25.

 

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Δρ. Γεώργιος Λέκκας είναι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου.

π. Π. Καποδίστρια: Η ΠΟΙΗΣΗ ΩΣ "ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΛΑΜΠΡΗΣ" ή ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ:

Γεωργίου Λέκκα: ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ (νέo ποίημα)

  

Όταν ο ορίζοντας μοιάζει προσώρας κλειστός

μια επιλογή είναι να κάνεις άλματα πίσω

αν και η ανακατάληψη του παρελθόντος

είναι ακόμα πιο επώδυνη διαδικασία

κι από την κυοφορία του μέλλοντος.

Μεγάλωσα πολύ κοντά στη θάλασσα

έτσι κάθε φορά που ένιωθα λίγο μοναξιά

εύκολα εύρισκα κάπου να μιλήσω.

Μου λείπει η θάλασσα τώρα που εσύ πήγες

πιο πέρα κι από τη γραμμή του ορίζοντα

εκεί όπου κανείς πια δεν γερνά

κι εγώ έχω μείνει πίσω να γερνάω μόνος.

 

5.1.25.

 

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Δρ. Γεώργιος Λέκκας είναι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου.

[Εικαστικό σχόλιο: Δημοσθένης Κοκκινίδης]

ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ

Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ, 

MSc Θεολογίας - Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Ι. Μ. Ζακύνθου

Η Ζάκυνθος, στο πλαίσιο των Επτά Νησιών του Ιονίου Πελάγους, αλλά και ως πέρασμα ή σημείο ώσμωσης μεταξύ Ανατολής και Δύσης, αναγεννησιακών τεκταινομένων και βυζαντινών δεδομένων, αποτέλεσε, στο διάβα των ιστορικών χρόνων, τόπο και τρόπο ενός ιδιάζοντος Πολιτισμού εν γένει, πολλώ δε μάλλον εστιάζοντας εν προκειμένω στην εκκλησιαστική ζωή, ιδιαιτέρως δε στα τελούμενα της λειτουργικής - λατρευτικής ζωής.