Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου: [ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟ ΤΗΣ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ]

Ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου
μετὰ τὸ πέρας τῆς Δοξολογίας εἰς τὸν Ἱερὸν Καθεδρικὸν Ναὸν
Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Κομοτηνῆς
(22 Σεπτεμβρίου 2014)

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Σερρῶν καὶ Νιγρίτης κύριε Θεολόγε, ἐκπρὸςωπε τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κυρίου Ἱερωνύμου καὶ τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Μαρωνείας καὶ Κομοτηνῆς κύριε Παντελεῆμον, Ποιμενάρχα τῆς θεοσώστου ταύτης Ἐπαρχίας,
Ἱερώτατοι ἅγιοι ἀδελφοί,
Ἐντιμότατε κ. Δήμαρχε Κομοτηνῆς,
Ἐντιμότατοι ἐκπρόσωποι τῶν πολιτικῶν, στρατιωτικῶν καὶ λοιπῶν ἀρχῶν,
Εὐλογημένοι Χριστιανοὶ τῆς πόλεως ταύτης, ἀδελφοὶ ἠγαπημένοι καὶ τέκνα φιλόθεα ἐν Κυρίῳ,

Ἡ Κυρία ἡμῶν Δέσποινα Θεοτόκος, τιμωμένη ἰδιαιτέρως ἐν τῷ ἐπ᾿ ὀνόματι τοῦ Εὐαγγελισμοῦ αὐτῆς ἀφιερωμένῳ περιλάμπρῳ τούτῳ Ἱερῷ Ναῷ, μᾶς δίδει σήμερον τὴν χαρὰν νὰ συμπανηγυρίζωμεν διὰ τὴν ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν ἐπιθυμουμένην συνάντησίν μας εἰς τὴν εὐλογημένην Κομοτηνήν, τὰ ἱστορικὰ βυζαντινὰ Κουμουτζηνᾶ. 

Τὴν Κομοτηνήν, ἡ ὁποία ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἄλλα ἐκλεκτὰ καὶ διακεκριμένα τέκνα αὐτῆς ἐχαρίσατο εἰς τὴν Ἁγιωτάτην Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν μας ὡς ἐξέχοντα καρπὸν τὸν εὐκλεῶς ποιμεναρχήσαντα ἐν αὐτῇ κατὰ τὴν δυσχερῆ περίοδον μετὰ τὸν Β΄ Παγκόσμιον Πόλεμον καὶ τὸν ἀδελφοκτόνον ἐμφύλιον ἐν Ἑλλάδι πόλεμον Ἱεράρχην, τὸν μακαριστόν, ἐν Κυρίῳ νῦν ἀναπαυόμενον, κυρὸν Τιμόθεον Ματθαιάκην (1954-1974), ὁ ὁποῖος εἰργάσθη σκληρῶς καὶ ἀποδοτικῶς εἰς τὸν τόπον αὐτὸν καὶ ἀνέδειξε καὶ τὸν ἄμεσον προκάτοχον τῆς ὑμετέρας φίλης Ἱερότητος, ἀδελφὲ ἅγιε Μαρωνείας καὶ Κομοτηνῆς, τὸν ἀείμνηστον κυρὸν Δαμασκηνόν, διακονήσαντα ἐνταῦθα εὐόρκως ἐπὶ μακρὰν σειρὰν ἐτῶν. 

Σήμερον διακονεῖ ἐσᾶς, ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ, ὁ συμπαρεστὼς καὶ καυχώμενος διὰ τοὺς εὐλαβεστάτους συμπολίτας του ἀδελφὸς κύριος Παντελεήμων, ὁ χρησταῖς ταῖς ἐλπίσι προσφάτως ἐκλεγεὶς καὶ κατασταθεὶς ποιμενάρχης τῆς θεοσώστου ταύτης Ἐπαρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου καὶ θέσας τὴν χεῖρα ἐπὶ τὸ ἄροτρον ἵνα διακονήσῃ τὴν κατὰ Μαρώνειαν καὶ Κομοτηνὴν μυστικὴν Ἄμπελον τοῦ Κυρίου. Μετὰ μεγάλων προσδοκιῶν στρέφομεν τὸ πρόσωπον ἡμῶν πρὸς ἐσᾶς, Ἱερώτατε ἀδελφὲ κύριε Παντελεῆμον, καὶ εὐχόμεθα εἰς ἐσᾶς τὴν ἐξ ὕψους δύναμιν πρὸς μακράν, καλλίκαρπον καὶ πολύκαρπον τὴν ποιμαντορίαν σας εἰς τὴν λαχοῦσαν ὑμῖν Ἐπαρχίαν ταύτην. Μετὰ χαρᾶς δὲ ἀποδεχθέντες τὴν ἐπίσημον πρόσκλησίν σας, Ἱερώτατε ἀδελφέ, πραγματοποιοῦμεν σήμερον τὴν ἐπίσκεψίν μας ταύτην, θεωροῦντες ὅτι αὕτη ἀποτελεῖ κοινὴν ἐπιθυμίαν ὅλων σας. 

Ἄχρι τοῦδε ἔχομεν σχηματίσει τὰς καλλιτέρας ἐντυπώσεις περὶ τοῦ ἐν Θρᾴκῃ πιστοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος πάντοτε διατηρεῖ τὸν σεβασμὸν καὶ τὴν τιμὴν πρὸς τὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν, ὡς μαρτυρεῖ καὶ ἡ παροῦσα τιμητικὴ ὑποδοχή σας, διὰ τὴν ὁποίαν ἰδιαιτέρως σᾶς εὐχαριστοῦμεν.

Ἄλλωστε ὁ λαὸς τῆς Δυτικῆς Θρᾴκης πάντοτε διεκρίθη διὰ τὴν προσήλωσίν του εἰς τὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόεως καὶ τὴν παράδοσιν αὐτῆς. Ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία ἐνέπνεε τὸν λαὸν τῆς Θρᾴκης νὰ ἀγωνίζεται ὑπὸ ἀντιξόους συνθήκας καὶ περιστάσεις διὰ νὰ διατηρῇ ἀδούλωτον καὶ ἰσχυρὸν τὸ φρόνημα αὐτοῦ καὶ τὴν ἰδιαιτέραν πνευματικήν του φυσιογνωμίαν. Εἰς τὴν ἐκκλησιαστικὴν ἱστορίαν τῆς Θρᾴκης κεντρικὴν θέσιν κατέχουν οἱ Θρᾷκες νεομάρτυρες, ὅπως οἱ πέντε νεομάρτυρες τῆς Σαμοθράκης, νήσου ὑπαγομένης ἄλλοτε εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν Μαρωνείας, οἱ ὁποῖοι ἰδιαιτέρως τιμῶνται εἰς τὴν γενέτειράν των ἀλλὰ καὶ εὐρύτερον εἰς τὴν Θρᾴκην.

Τέκνα ἀγαπητὰ ἐν Κυρίῳ,

Κατὰ τὴν παροῦσαν δυσχερῆ συγκυρίαν ἡ Ἐκκλησία ἀποτελεῖ τὴν ἐλπίδα μας. Αὐτὴ εὑρίσκεται πάντοτε πλησίον εἰς τοὺς ἔχοντας ἀνάγκην καὶ συμπαρίσταται μὲ ὅλας της τὰς δυνάμεις εἰς τὰς θλίψεις τοῦ λαοῦ. Ὡς γνήσια τέκνα τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας καὶ τῆς καλλιτέκνου Θρᾴκης, τῆς εὐρυτέρας περιοχῆς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, ἂς ἀνοίξωμεν τὰς ψυχάς μας διὰ νὰ κατοικήσῃ ἐντὸς ἡμῶν ἡ χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος καὶ νὰ μᾶς μεταποιήσῃ εἰς μυστικὰς Κιβωτοὺς τοῦ Κυρίου, ὡς ἐγένετο καὶ μὲ τὴν Πανύμνητον Παναγίαν μας, τὴν θείαν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ Λόγου, εἰς τὴν ὁποίαν κατὰ τὸν Εὐαγγελισμὸν αὐτῆς ἐσκήνωσε. 

Τὸ πλησιόχωρον εἰς τὴν πόλιν σας Παπίκιον Ὄρος, εἰς τὸ ὁποῖον ἠσκήθησαν ἄνδρες θεοφιλεῖς καὶ ἀφωσιωμένοι ὁλοκληρωτικῶς εἰς τὸν Θεόν, μαρτυρεῖ εὐγλώττως διὰ τὴν μακραίωνα πνευματικὴν παράδοσιν καὶ χριστιανικὴν ταυτότητα τῆς περιοχῆς σας, ἡ ὁποία παραμένει ἀναλλοίωτος εἰς τὴν πάροδον τοῦ χρόνου καὶ ἐπεσφραγίσθη μὲ θυσίας, ἱδρῶτας καὶ μαρτυρικὰ αἵματα. Αἱ ἠρειπωμέναι σήμερον Μοναὶ τοῦ Παπικίου παραμένουν ἀποδείξεις  λαμπροῦ χριστιανικοῦ πολιτισμοῦ, ὁ ὁποῖος ἀνεδύθη εἰς τὴν Θρᾴκην μας. Ἑνὸς πολιτισμοῦ ἐστηριγμένου εἰς τὴν πίστιν. Οἱ Ἅγιοι τοῦ Παπικίου καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν ἔβλεπον τήν «εἰκόνα τοῦ φωτὸς τοῦ ἀλαλήτου», «τὸν ἄπειρον καὶ ἀπρόσιτον καὶ ἀποίητον Θεόν», ἀπήλαυον δὲ τὸ ἄρρητον κάλλος τῆς δόξης τοῦ φωτὸς τοῦ Χριστοῦ. Αὐτοὶ καλοῦν καὶ ἡμᾶς σήμερον νὰ πορευθῶμεν τὴν ἰδίαν σταυρικὴν ὁδὸν διὰ νὰ ἀπολαύσωμεν τὸ ἴδιον ἀπρόσιτον κάλλος, τὸ ὁποῖον εἶχε γίνει εἰς αὐτοὺς μόνιμος ἐντρύφησις.

Αὐτοὶ καὶ τὸ περικείμενον νέφος μαρτύρων τῆς Θρᾴκης νεύουν πρὸς ἡμᾶς ἐνθαρρυντικῶς καὶ διδάσκουν τὸ χριστιανικὸν χρέος. Εἶναι δέ, τέκνα προσφιλῆ, τὸ χριστιανικὸν χρέος, ἡ πιστὴ συμμόρφωσίς μας πρὸς τὸ χριστιανικὸν ἰδεῶδες, ὡς καθημερινῶς παρακαλοῦμεν τὸν Κύριον: «ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά Σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου».

Ἀπὸ τῆς Κομοτηνῆς ἐξαγγέλλομεν προσκλητήριον πρὸς ὅλους ἐσᾶς ἀλλὰ καὶ πρὸς πάντα φιλότιμον καὶ συνειδητὸν χριστιανόν: «Προσέλθετε, ἀδελφοί, νὰ συνεργασθῶμεν καὶ νὰ συμβάλωμεν εἰς τὴν ἀναγέννησιν τοῦ κόσμου. Ἀκολουθήσατε ἡμᾶς εἰς τοὺς ὁραματισμοὺς τῆς φίλης Ὀρθοδοξίας. Ἐλᾶτε νὰ προβάλωμεν στεντορίᾳ τῇ φωνῇ τὸ Μήνυμα τῆς Ὀρθοδοξίας. Εἶναι δὲ τὸ Μήνυμα τοῦτο ἁπλοῦν, σαφὲς καὶ λακωνικόν, ὡς ἁπλοῦς πέφυκεν ὁ λόγος τῆς ἀληθείας».

Ἀδελφοί, ἂς ζήσωμεν τὴν θεοσέβειαν καὶ τὴν ἐσωτερικὴν ζωὴν τοῦ Πνεύματος. Τὴν εὐγλωττίαν τῆς σιωπῆς ἐνώπιον τῆς κενότητος τῶν λόγων. Τὴν χριστιανικὴν πρᾶξιν ὡς θεωρίας ἐπίβασιν. Τὴν λιτότητα ἐν μέσῳ καταναλωτικῆς καὶ ἐξωστρεφοῦς κοινωνίας. Τὴν ταπείνωσιν ἐνώπιον τῆς ὕβρεως καὶ τῆς ἀλαζονείας τῆς ἐξουσίας, τὴν ἀγάπην ἐνώπιον τῆς πονηρᾶς σκοπιμότητος καὶ τῆς σκληρᾶς ὑστεροβουλίας. Κυρίως ὅμως καλλιεργήσατε τὸν ἐσωτερικόν σας κόσμον ἕκαστος. «Ἔνδον σκάπτε»! Μόνον μὲ τὴν ἐσωτερικὴν καλλιέργειαν καὶ οἰκοδομὴν θὰ ἀποκτήσουν περιεχόμενον καὶ οὐσίαν τὰ εὐαγῆ ἔργα καὶ οἰκοδομήματα, τὰ ὁποῖα χωρὶς τὴν ἐσωτερικὴν εὐλαβῆ διάθεσιν καὶ τὴν ψυχὴν καταντοῦν φαρισαϊκαὶ ἐκδηλώσεις, διὰ τὰς ὁποίας ἀποφάσκουν οἱ ἔξω τῆς παρεμβολῆς. 

Αὐτὰς τὰς σκέψεις μᾶς ἐπιβάλλει ἡ εὐλογημένη αὐτὴ ὥρα τῆς πνευματικῆς μας ἐπικοινωνίας μαζί σας, κλῆρον, ἄρχοντας καὶ λαὸν τῆς εὐλογημένης Κομοτηνῆς. Καὶ δραττόμεθα τῆς πολυτίμου ταύτης εὐκαιρίας, νὰ ἀπευθύνωμεν ἀσπασμὸν ἀγάπης καὶ τιμῆς πρὸς ὅλους ἐσᾶς, ἱκετεύοντες τὸν ἄρχοντα τῶν αἰώνων Χριστὸν νὰ καταπέμπῃ τὴν εὐλογίαν καὶ τὸν φωτισμὸν τῆς χάριτός Του καὶ νὰ κατευθύνῃ τὰ διαβήματά σας εἰς ἔργα ἀγαθὰ καὶ εἰς ὁδοὺς δικαιοσύνης.

Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς καὶ ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἴησαν μετὰ πάντων ὑμῶν, τέκνα ἀγαπητὰ καὶ θεοφιλῆ!