Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου: [ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΣΟΥΦΛΙ]

Χαιρετισμὸς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου
κατὰ τὴν Ὑποδοχὴν Αὐτοῦ εἰς τὴν Κεντρικὴν Πλατεῖαν τοῦ Σουφλίου
(21 Σεπτεμβρίου 2014)

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Σερρῶν καὶ Νιγρίτης κύριε Θεολόγε, ἐκπρόσωπε τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κυρίου Ἱερωνύμου καὶ τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καὶ Σουφλίου κύριε Δαμασκηνέ, Ποιμενάρχα τῆς θεοσώστου ταύτης Ἐπαρχίας, Ἱερώτατοι ἅγιοι ἀδελφοί, Ἐντιμότατε κύριε Δήμαρχε, Ἐξοχώτατοι ἐκπρόσωποι τῶν Ἀρχῶν, Τέκνα ἡμῶν ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, Ἀπὸ χαρᾶς εἰς χαρὰν καὶ ἀπὸ συγκινήσεως εἰς συγκίνησιν μεταβαίνοντες σήμερον, ὅσον προχωροῦμεν πρὸς τὰ νότια τοῦ εὐλογημένου τούτου Νομοῦ καὶ συναντῶμεν περισσοτέρους Ἑβρίτας, διαπιστώνομεν ὅτι ὅλοι σας φέρετε ἐμφανῆ τὰ σημεῖα τῆς πατρῴας εὐσεβείας χαραγμένα ἐπὶ τῶν τιμίων προσώπων σας• ἀλλὰ καὶ ὁ τόπος σας εἶναι πλουτισμένος μὲ τοὺς θαυμασίους ἐνοριακοὺς ναούς, τὰς Ἱερὰς Μονάς, ὡς αἱ πλησιόχωροι Μοναὶ Παναγίας Πορταϊτίσσης Κορνοφωλεᾶς καὶ Ζωοδόχου Πηγῆς Δαδιᾶς, καὶ τὰ γραφικώτατα ἐκκλησίδια, ὅπως τὸ ἐπιστέφον τὴν πόλιν σας ἐξωκκλήσιον τοῦ Προφήτου Ἠλιού. Πλὴν ὅμως, ὅλος ὁ πλοῦτος τοῦ Σουφλίου εἶσθε ἐσεῖς, τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητὰ καὶ θεοευλόγητα, οἱ παραμένοντες εἰς τὸν ἀκριτικὸν τοῦτον χῶρον, χῶρον, ποτισμένον μὲ τοὺς ἱδρῶτας τῶν μακαρίων προγόνων σας καὶ μὲ τὰ ἅγια αἵματα μαρτύρων τῆς πίστεως καὶ τοῦ Γένους. Λοιπόν, καλῶς σᾶς εὑρίσκομεν ἐδῶ εἰς τὸ Σουφλί, μαζὶ μὲ τοὺς τιμίους συνοδούς μας, μεταφέροντες εἰς ἕνα ἕκαστον τὴν εὐλογίαν τῆς μαρτυρικῆς καὶ Ἁγιωτάτης Μητρὸς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας καὶ ἡμῶν προσωπικῶς τοῦ ταπεινοῦ Πατριάρχου σας. Ἡ ἐπίσκεψίς μας αὐτὴ ἐκπληρώνει ἕνα παλαιὸν πόθον μας νὰ γνωρίσωμεν ἐγγύτερον τὴν εὐλογημένην γῆν τῆς Θρᾴκης, τὴν φυσικὴν περιφέρειαν τῆς ἕδρας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Καὶ ἰδού: ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ μᾶς ὁδηγεῖ σήμερα εἰς τὴν πόλιν τῆς μετάξης, διακρινομένην διὰ τὸ φιλοπρόοδον τῶν κατοίκων της, τὴν ἐργατικότητα καὶ ἐπιμέλειάν των, τὴν ὁποίαν ἤδη ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τῆς συστάσεώς της ἀνέδειξαν εἰς πρότυπον καὶ ὑπόδειγμα χριστιανικῆς ζωῆς καὶ Ρωμαίηκης παραδόσεως. Διὰ τοῦτο καὶ ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία, διὰ Πατριαρχικοῦ καὶ Συνοδικοῦ Τόμου τοῦ ἀοιδίμου προκατόχου μας Πατριάρχου Γρηγορίου Ζ΄, πρὸ ἐνενήκοντα ἐτῶν ἐτίμησεν αὐτὴν ἰδιαιτέρως, ἀποδώσασα προσωρινῶς τὴν ἀξίαν τῆς Μητροπόλεως ἐπὶ διάστημα δέκα περίπου ἐτῶν. Οἱ κάτοικοι τοῦ Σουφλίου διατηροῦσαν πάντοτε ἓν ἀρχοντικὸν καὶ εὐπρεπὲς ἦθος, βασικὸν δὲ μέλημά των ἦτο ἡ πνευματική των καλλιέργεια. Διὰ τοῦτο ἰδιαιτέρως ἀνέπτυξαν τὴν παιδείαν καὶ τὰ γράμματα, διακριθέντες διὰ τὴν ἐπίδοσίν των εἰς τὸν τομέα αὐτόν. Ἀσφαλῶς, εἰς τὴν διαμόρφωσιν αὐτοῦ τοῦ ξεχωριστοῦ ἤθους σημαντικὸν ρόλον ἔπαιξεν ἡ γειτνίασις τῆς πόλεώς σας πρὸς τὴν ἕδραν τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου, πρὸς τὴν Κωνσταντινούπολιν, ἐκ τῆς ὁποίας ὁ ἀνεπανάληπτος βυζαντινὸς πολιτισμός μας, πολιτισμὸς χριστοκεντρικὸς καὶ ὄχι οὑμανιστικός, ὁ ὁποῖος ἐξακτινοῦτο καὶ ἐξηπλοῦτο ἀπὸ τὸ κέντρον εἰς τὴν περιφέρειαν. Τὸ Σουφλί ἦτο ἐκ τῶν πρώτων πόλεων, αἱ ὁποῖαι ἐδέχοντο τὰς ζωηφόρους ἀκτῖνας τοῦ ἠλίου τῆς Βασιλευούσης, ἱκανὰς νὰ διώκουν τὸ ψῦχος καὶ τὸ σκότος τῶν καρδιῶν κατὰ τοὺς δριμεῖς ἱστορικοὺς χειμῶνας τοὺς ὁποίους διῆλθεν ἡ περιοχὴ αὐτή, καὶ νὰ φέρουν εἰς τὰς ψυχὰς τῶν ἐνταῦθα πιστῶν τὸ φῶς τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, εἰς τὴν ὁποίαν ἀναπαύονται σήμερα πλῆθος ψυχῶν τῶν προαναπαυσαμένων συμπολιτῶν σας. Εἰς τὸ πλούσιον πνευματικῶς περιβάλλον τῆς περιοχῆς σας ἡ Ἐκκλησία μας κατέχει τὴν κεντρικὴν θέσιν, ζυμωμένη μὲ τὴν ἱστορίαν τοῦ τόπου, ἢ μᾶλλον συμπυκνώνουσα εἰς τὴν λειτουργικὴν πρᾶξιν της τὸ παρελθόν, τὸ παρὸν καὶ τὸ μέλλον της, ὡς ἕνα αἰώνιον παρόν. Οἱ περικαλλεῖς ἱεροὶ ναοί σας, ὁ τοῦ ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου καὶ ὁ τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου, παραμένουν ἀνέπαφοι ἀπὸ τὴν παμφάγον φθορὰν τοῦ χρόνου φάροι φωτός, εἰς τὸ ὁποῖον καθημερινῶς ἠμποροῦν νὰ κοινωνοῦν τὰ τέκνα τῆς πόλεώς σας. Ἠμποροῦν νὰ κοινωνοῦν, ὅταν ἀσκοῦνται εἰς τὴν πίστιν μὲ τὴν ἀντινομίαν τῆς πίστεως: «γενοῦ τεθνεὼς ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ ζήσῃ μετὰ θάνατον», «καταδίωξον σεαυτὸν καὶ καταδιωχθήσεται ὁ ἐχθρὸς σου ἀπὸ τῆς ἐγγύτητός σου» (Ὁσίου Ἰσαὰκ τοῦ Σύρου, Λόγ. 44, σ. 184 καὶ Λόγ. 30, σ. 127). Αὐτὴ ἡ ἀντινομία τῆς πίστεως ἔκανε τοὺς προγόνους σας νὰ ἀψηφοῦν τὰ πάντα, καὶ τὴν ἰδίαν τὴν ζωήν των, εἰς τοὺς ἀγῶνας των διὰ τὴν εὐσέβειαν καὶ τὴν ἐλευθερίαν. Ὑπάρχει εἰς τὰς ψυχὰς τῶν Θρᾳκῶν σπερματικῶς ἕνας ἱερὸς δεσμὸς μὲ τὸ Οἰκουμενικόν μας Πατριαρχεῖον. Οἱ ἐν Θράκῃ ἀδελφοί μας διψοῦν τὴν ἀλήθειαν καὶ τὴν δικαιοσύνην τοῦ Θεοῦ, καὶ διὰ τοῦτο πλησιάζουν πρὸς τὴν Πηγὴν τῆς Ἀληθείας. Καὶ ἡμεῖς, οἱ διακονοῦντες εἰς τὰ Πατριαρχεῖα αἰσθανόμεθα ἐντόνως τὸν δεσμὸν αὐτὸν τῆς ἀγάπης μὲ τὰ ἐν Θρᾴκῃ πνευματικὰ τέκνα μας, ἀπὸ πολλοῦ δὲ καιροῦ συνεχόμεθα ὑπὸ τῆς ἐπιθυμίας νὰ στραφῶμεν πρὸς ἐσᾶς καὶ νὰ σᾶς ὁμιλήσωμεν ὡς πατὴρ καὶ ἀδελφὸς σας. Ἡ κοινὴ πίστις καὶ τὸ κοινὸν πνευματικὸν βίωμα δημοιυργοῦν τοῦτο τὸ βαθὺ αἴσθημα ἑνότητος καὶ κοινωνίας μεταξύ μας, τὸ ὁποῖον δὲν εἶναι εὔκολον νὰ ἐκφρασθῇ μὲ λόγους. Ἤλθαμε, λοιπόν, ἐδῶ ὑπομιμνῄσκοντες τὴν μακαρίαν πνευματικὴν πατρίδα σας, τὴν Κωνσταντινούπολιν, ἡ ὁποία μὲ τὴν σειράν της ἔχει ὡς ἄλλην πνευματικὴν πατρίδα τὸν οὐρανόν, ὅπου εὑρίσκονται τώρα αἱ ψυχαὶ τῶν πολυπληθῶν ἁγίων καὶ δικαίων της. Δυστυχῶς, σήμερα οἱ ἄνθρωποι ἀπώλεσαν τὴν φυσικὴν κατεύθυνσίν των, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ εἰς τὸ φῶς τῆς ἀγάπης. Εἰς τὸν κόσμον ὑπερετιμήθησαν τὰ φθαρτὰ καὶ ρευστὰ καὶ παρερχόμενα πράγματα, ἀντὶ τῶν ἀφθάρτων καὶ αἰωνίων. Ἂς ἐπιστρέψωμεν ὅμως, ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἠγαπημένα, εἰς τὴν ρίζαν τῆς παραδόσεώς μας, εἰς τὴν πηγὴν τοῦ ζῶντος ὕδατος, διὰ νὰ εὑρεθῶμεν καὶ εὐφρανθῶμεν ὁμοῦ εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. Εἰς τὴν δυσχερῆ αὐτὴν περίοδον, τὴν ὁποίαν διέρχεται ἡ Ἑλλάς, ὑπάρχει περισσότερον ἀπὸ κάθε ἄλλην περίστασιν ἀνάγκη ἑνότητος, εἰρήνης, συμπαρατάξεως καὶ ὁμοψυχίας. Καὶ χαίρομεν διότι σᾶς βλέπομεν σήμερα ὅλους ὁμονοοῦντας καὶ ἡνωμένους γύρω ἀπὸ τὸν Πατριάρχην σας. Σᾶς εὐχαριστοῦμεν δι᾿ ὅλα, διὰ τὴν ὑποδοχήν, τὴν τιμὴν καὶ τὴν ἀγάπην σας. Εὐχόμεθα πλουσίαν τὴν εὐλογίαν τοῦ Κυρίου ἐπὶ πάντας ὑμᾶς τοὺς θεοφιλεῖς Σουφλιώτας, τοὺς ἐνταῦθα φυλάσσοντας ἀκριτικῶς τὸν τόπον σας, ἀλλὰ καὶ ἐκείνους ποῦ εὑρίσκονται ἀνὰ τὰ πέρατα τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐπικρατείας καὶ τῆς Οἰκουμένης ὅλης. Ὁ Θεὸς νὰ σᾶς δίδῃ δύναμιν καὶ ἔμπνευσιν, ἅγιε ἀδελφὲ κύριε Δαμασκηνὲ καὶ ἀγαπητὲ κύριε Δήμαρχε, διὰ νὰ ἀγωνίζεσθε μὲ ὅλας τὰς δυνάμεις σας διὰ τὴν ὠφέλειαν καὶ τὴν οἰκοδομὴν τοῦ λαοῦ τῆς ὡραίας ἀκριτικῆς αὐτῆς πόλεως. Ἀμήν.