ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ γράφει η ΜΑΡΙΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ
Δύο βιβλία γεμάτα τρυφερότητα και αθωότητα, δύο βιβλία ύμνος στη δύναμη της αγάπης, γραμμένα σαν από μιας Νεράιδας χέρι, είναι «Ο Κήπος με τα όνειρα» [εκδόσεις Πατάκη] και ο «Ισμαήλ» [εκδόσεις Κέδρος]. Εξαιρετικά επιμελημένες εκδόσεις και οι δύο, μας προϊδεάζουν, με τα πανέμορφα εξώφυλλά τους, για τη μαγεία τουπε ριεχομένου! Δημιουργός τους η εξαίρετη δημοσιογράφος της Καθημερινής Σάντρα Βούλγαρη, η οποία αποδεικνύεται και ταλαντούχος συγγραφέας. Το συγγραφικό της σύμπαν, ονειρικό, ποιητικό, παραμυθένιο, απευθύνεται στην αθωότητα των παιδιών και στη «δική» μας.
Τρία διηγήματα «φυτρώνουν» στον «Κήπο με τα όνειρα», που κόσμησε με το εξώφυλλο και τις βινιέτες της η Βάσω Ψαράκη, και μεγαλώνοντας κατακτούν τις καρδιές μικρών και μεγάλων. Σ’ ένα κόσμο οραματικό, βυθισμένο στην ομορφιά, ζει η μικρή «Τριανταφυλλένια». Όταν ο αγαπημένος της την εγκαταλείπει, για να αναζητήσει τα όνειρά του, ανήμπορη να συνεχίσει τη ζωή, παρακαλεί το Θεό να την πάρει κοντά Του. Εκείνος τότε θα τη μεταμορφώσει σε δέντρο, που όμοιό του δεν υπάρχει. Στα κλαδιά και τα λουλούδια του πετούν οι φίλοι της, τα πουλιά, και οι άνθρωποι απολαμβάνοντας τη σκιά του, συνομιλούν μαζί της. Ξέρουν ότι το δέντρο είναι η Αγάπη, είναι η Τριανταφυλλένια τους που έγινε θρύλος και τους βύθισε σε θλίψη, αλλά, μη θέλοντας να τους στερήσει την αγάπη, τούς την προσφέρει με τη μορφή της σκιάς της. Ξαφνικά ένα νέο κορίτσι έρχεται στη ζωή και καθώς μεγαλώνει, αγαπά όπως και η Τριανταφυλλένια ένα αγόρι. Αλίμονο, η ιστορία επαναλαμβάνεται και το αγόρι της φεύγει μακριά. Απελπισμένη η κόρη κλαίει σπαρακτικά στην αγκαλιά της Τριανταφυλλένιας χωρίς κανένα από τα παρηγορητικά λόγια να της γλυκάνουν την καρδιά, γι' αυτό, μην αντέχοντας τον πόνο, το κορίτσι παρακαλεί το Θεό να την κάνει δέντρο ή λουλούδι. «Πρέπει ν’ αντέξεις και να βρεις τη χαρά» της ψιθυρίζει η Τριανταφυλλένια. Και γίνεται το θαύμα. Το νέο κορίτσι φέρνει στον κόσμο μια καινούργια ζωή και όλοι μιλούν για το θρύλο της Τριανταφυλλένιας. Το κοριτσάκι μεγαλώνει, προσφέροντας χαρά στους ανθρώπους. Γίνεται κι αυτή μια πανέμορφη νέα, ίδια με την Τριανταφυλλένια και αγαπά. Κι ενώ όλοι νομίζουν πως το κακό του χωρισμού δε θα επαναληφθεί και ότι η αγάπη έχει νικήσει, η τραγική ημέρα δεν αργεί. Το παλικάρι μπαίνει κι αυτό με τη σειρά του στο καράβι και φεύγει. Μια καταιγίδα έρχεται να ολοκληρώσει το κακό. Η Τριανταφυλλένια κοντεύει να ξεριζωθεί από τη θλίψη. Παλεύει με δυνάμεις άγνωστες ν’ αλλάξει τον κόσμο. Το πρωινό θα φέρει τη γαλήνη, οι άνθρωποι θ’ αντικρίσουν τον ήλιο και πέρα στα βάθη της θάλασσας ένα καράβι φέρνει πίσω το αγόρι της και μαζί του «επιστρέφουν» εκείνοι που αγαπήθηκαν από τη Μητέρα της και την Τριανταφυλλένια. Το ίδιο βράδυ παντρεύονται και χορεύουν γύρω από τον κορμό της ενώ εκείνη τους ραίνει με τα ροδοπέταλά της. «Τα μάγια είχανε λυθεί. Κι αν κάποια μέρα θέλετε κι εσείς να το διαπιστώσετε κοιτάξτε ένα ουράνιο τόξο το πρωί μετά από βροχή. Εκεί στην άκρη του που χάνεται μέσα στον ουρανό είμαι σίγουρη πως θα δείτε την Τριανταφυλλένια αγκαλιά με τον αγαπημένο της να σας λέει πως μια μέρα η αγάπη θα κυβερνήσει τον κόσμο». Με την ίδια επινοητική και δημιουργική φαντασία, η συγγραφέας συνθέτει και τα άλλα δύο διηγήματα της συλλογής της, «Το Κυκλάμινο» και το ο «Κάρλος ο ρομαντικός ψαράς».
Στο δεύτερο βιβλίο της, τη νουβέλα «Ισμαήλ», των εκδόσεων Κέδρος, με εξαιρετικό, ανυπόγραφο εξώφυλλο, η Σάντρα Βούλγαρη, με τις λεπτές ψηφίδες των μύθων της δημιουργεί τον άυλο κύκλο της αγάπης. Ο έρωτας ζωντανεύει αργότερα μέσα από τις αισθήσεις με πολύτιμο καρπό την μικρή Αιμιλία. Όλα αρχίζουν και τελειώνουν σαν σε πίνακα του Μαρκ Σαγκάλ, που, μέσα στις εικαστικές του αποσκευές, φέρει τον πλούτο των λαϊκών παραμυθιών της πατρίδας του και την πίστη ότι η φύση και οι άνθρωποι μοιράζονται την ίδια μοίρα. Οι ήρωες του βιβλίου, όπως και στις συνθέσεις του Ρώσου ζωγράφου, αιωρούνται μέσα από τα σύννεφα και τα χρώματα και ο τίτλος του πρώτου κεφαλαίου του παραμυθιού ξεπετιέται και γράφεται σ’ ένα τσαλακωμένο χαρτί: «Κήπος», «ένα κομμάτι του παράδεισου στη γη». Τη φροντίδα του φανταστικού ή υπαρκτού κήπου έχει ένα αγόρι, που τα βράδια στοχάζεται και αναρωτιέται: πώς θα ήταν η μακρινή του χώρα, αν έπαυαν οι μάχες του πολέμου; Πως θα ήταν οι κάτοικοι αν αποκτούσαν ξανά τη χαμένη τους γη; Κι αν μια μέρα ο ίδιος κέρδιζε την πολύτιμη ελευθερία του κι έφευγε μακριά από τον κήπο του, τι άραγε θα συνέβαινε; Έτσι αρχίζει η ιστορία του «Ισμαήλ» με ερωτήματα, νεανικούς φόβους, σκληρά βιώματα, με νέους και κόρες που θέλουν ν’ αγαπηθούν και να αγαπήσουν. Όλα κυλούν ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα σε ένα σύγχρονο παραμύθι με ήρωα έναν Κούρδο πρόσφυγα από το Ιράκ, περαστικό από την Ελλάδα με τελικό προορισμό του τη Σουηδία και ηρωίδα την Γκούεν, Ελληνίδα από πατέρα και Αγγλίδα από μάνα. Το όνομά της από το Γκουίνεβιρ παραπέμπει στους μεσαιωνικούς θρύλους των ιπποτών. Οι δυο νέοι αποζητούν τη ζεστασιά και τη μέθη της αγάπης. Συναντώνται και αγαπιούνται. Η ιστορία τους ξετυλίγεται μέσα από μία συναρπαστική γραφή άλλοτε με τη μορφή ρεαλιστικής αφήγησης άλλοτε με τη μορφή του παραμυθιού. Γεγονότα πραγματικά μεταμορφώνονται σε ονειρικά και το ηχόχρωμα των λέξεων προσδίδει στον πλούσιο συναισθηματισμό των ηρώων μια απόκοσμη αέρινη νότα, που γίνεται ορατή με την καρδιά. Ο αναγνώστης βυθίζεται στις φανταστικές, ποιητικές εικόνες του βιβλίου και απολαμβάνει την αφηγηματική τέχνη της συγγραφέως, που με τη μαγική της ράβδο μεταμορφώνει τα πλάσματα του Θεού! Την ίδια απόλαυση νιώσαμε κι εμείς και ευχόμαστε στη νέα συγγραφέα να μας δώσει κι άλλα βιβλία κρατώντας πάντα το ήθος της γραφής και της ευαισθησίας της!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου