Στὸν ἀπόδημο ἀδελφό, τὸν π. Ἀναστάσιο Σαλαπάτα,
ἀνοιχτὸς χαιρετισμός τιμῆς
Κύριε,
λυπήσου τά παιδιά πού ξενυχτᾶν᾿ ἀπόψε
πάνω σ᾿ ἕνα λευκό χαρτί
πασχίζοντας μέ λέξεις
νά ἰχνογραφήσουν τήν ἀπελπισία τους...
Τά κιβώτια
Ὅπως, καθώς παλιά κιβώτια
ἀνοίγεις κι ἐντός σου ἔρχεται
κλεισούρας μυρουδιά, ὅπου
θαμμένη ἀπό καιρό
γιά ξεφύγει γύρευε,
ἔτσι καί τώρα.
Οἱ μνῆμες φεύγουν
ἀπ’ τά κλειστά τοῦ μυαλοῦ μας ἑρμάρια
καί περιμένουν,
τό δρόμο τους νά πάρουν
μήπως γίνουνε γραφτό ἤ στοχασμός
ἀλλά καί ἀναπόληση ἀκόμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου