Τέταρσι καιροίς
μας ξεγελά ο
Χρόνος
και μας εξαντλεί
σχίζοντας
πουκάμισα
ή σπάζοντας
πλακάκια.
Τότε ο βίος
παίρνει βεβιασμένος
τ’ όνομα ζωή
υπερχειλίζει το
φρε-
άτιο κι όλα
βρομούν.
[Μπανάτο Ζακύνθου, Χειμώνας 2012-13.
Εικαστικό σχόλιο στο ποίημα: Έργο Κώστα Τσόκλη]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.