Ζωή Σαμαρά: α) ΜΗ..., β) ΚΑΙ ΕΙΠΕΣ, γ) ΔΙΑΛΕΙΠΟΝ ΦΩΣ (Συμμετοχή στον Μαραθώνιο Ποίησης 2013)

Μη…

– Μη στέκεσαι όρθια

– (Δεν υπάρχει θέση)

– Μη στέκεσαι εδώ          Στο σαλόνι πήγαινε

– (Δεν έχει σαλόνι)

– Μη στέκεσαι εδώ

– (Δεν υπάρχει «εκεί»)

– Πού πας;

– (Εκεί)

– (Πού είναι …εκεί;)

– Όπου το «μη» δεν υπάρχει

(10-12-2012)

*     *     *

Και είπες

Γαλάζιο περίβλημα

Λευκό κρεβάτι

εσύ

μόνη

Και είπες

αρκετά περίμενα

Ζωή κι αυτή

να περιμένεις μια ζωή

Τέντωσες τα φτερά σου

τα τέντωσες ξανά

Πολύ μικρά για να πετάξεις

Και είπες

να δοκιμάσεις τη γη

Πολύ ψηλά ο ουρανός

Δίπλωσες τα φτερά σου

τα δίπλωσες ξανά

Πολύ μεγάλα για να τρέξεις

Και είπες

Θα πηγαίνεις

αργά

να ζήσεις

μια ζωή

χωρίς πετάγματα

χωρίς

δρασκελιές

αργά με προσοχή

Σιγά την πόρτα

Βήμα σημειωτόν

μια ζωή με νωχελείς κινήσεις

μια ζωή πλήρης ημερών

ανυπαρξίας

(16-1-2013)

*    *    *

Διαλείπον φως

Όρθιοι μπροστά

στο κεράκι που

άναβε

έτρεμε

έλαμπε

ξανά

σαν να μην επρόκειτο ποτέ να σβήσει

Τέντωναν τα χέρια τους να τα ζεστάνουν

Άνοιγαν τα μάτια τους αναζητώντας λάμψη

μα το διαλείπον φως τους πρόδιδε

Κι ο άνεμος

αναπάντεχα ισχυρός

το αγκάλιαζε

το έσερνε από εδώ

από εκεί

στο σήμερα

στο αύριο

Κι εκείνοι

όρθιοι

ακίνητοι

ενωμένοι σε στάση προσευχής μπροστά στο κεράκι

ανέμεναν το διαλείπον φως

να έρθει η ώρα του

να σβήσει

(11-3-2013)