Παναγιώτη Κουμπούρα: ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ [Συμμετοχή στον Μαραθώνιο Ποίησης 2012]

Φωτό: π. Π. Κ.

                    Τα όνειρα δεν τίκτουν, δεν γεννούν,

                                           γερνάνε άτεκνα,

                 γιατί ποτέ δεν κάνουν έρωτα

                                            συναμετάξυ τους .

                 Με τον ονειροβάμονα ερωτεύονται …

                 Εκεί, μέσα στα μάτια του

                                            αργοπεθαίνουν.

                 Λείψανα ξεθαμμένα είναι

                                            τα καημένα τα όνειρα.

                          Κείτονται νεκρά

                  στην τεφροδόχο σκέψη του εραστή τους.

                  Προσμένουν της Ανακομιδής την ώρα .

                                            Για ένα θαύμα ζουν.

                   Το θαύμα εκειό προσμένουν

                                            της ανάστασης ονείρων

                                             τα καημένα τα όνειρα.

                           Δεν  τίκτουν, δεν γεννούν,

                                              τα γεννά κάποιος απελπισμένος.

                     Κι ο ίδιος μόνος κατάμονος

                                              σε μια κρυφή σπηλιά

                     πασχίζει να γεννήσει ο καημένος

                                              κάποια μητέρα ελπίδα

                                              μόνος κατάμονος

                      να τη θεριέψει μάνα πνοή,

                      που τα νεκρά, τ’ άτεκνα

                                               τα καημένα τα όνειρα

                                                μπορεί να τ’ αναστήσει !