© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Τ Η Ρ Ι Ο

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

π. Κων. Ν. Καλλιανός: ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ (ΜΝΗΜΗ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΙΕΡΗ)

Μνημόσυνο ερό,  γονιν κα συγγενν...

[Εικαστικό σχόλιο: Ζωγραφική Πολυξένης Μαρλίτση]
Μ τ φθινόπωρο πο νέτειλε μι σειρ πυκνν λογισμν λογχίζει τν ψυχή, καθς μέσα στ κλίμα τς μοναξις κα τς ρέμβης νοίγονται μπροστά σου, ταξιδεύοντας πάνω σ λίμνη δακρύων, μι σειρ προσώπων ερν. Συγγενν κα φίλων πρόσωπα, μέσ᾿ π τ ποα  νάστησες, σ καιρος λλους, καιρος πρωτινούς, τν θεράπευτα εαίσθητο ψυχισμό σου. Γιατ μέσ᾿ π᾿ λ᾿ ατ διαπιστώνεις τι κάποιο νμα όρατο σ δένει κα  σ κρατ μ κλωστς θραυστες δεμένο μ τν Ορανό. κε πο καταφεύγεις πάντα μ συγκίνηση κα πομονή, μέχρι ν στραγγίξουν π μέσα σου λα τ φαρμάκια. Κα συνδρομητς σ᾿ ατή σου τν δοιπορία εναι πάντα ο γιοι, λλ κα ο δικοί σου νθρωποι. Ατο πο γάπησες κα σ’ γάπησαν - ζντες κα τεθνετες. Μ περισσότερους τος δεύτερους, γιατί,  σο περνον τ χρόνια,  ραιώνουν ο πρτοι, ο ζντες - φίλοι κα γνωστοί... ραιώνουν κα μάλιστα προσποιονται τρόπους γι ν σ᾿ ποφεύγουν. Ποις ξέρει γιατί...
στόσο σ ναπαύεσαι κάθε φορ πο θ σταθες σιμ στ μεγάλο παράθυρο πο κοιτάζει κατ τ νυχτωμένο πέλαγο κα μέσα στ σιωπ τς φθινοπωρινς τς Νύχτας θ᾿ φουγκραστες πάλι, μαζ μ τ μουσικ πο σηκώνει νεμος κα ο σταγόνες τς βροχς πο ραμφίζουν τ τζάμι,  τ βήματα τν προσφιλν σου προσώπων πο σιμώνουν κα φωτίζουν μ τν παρουσία τους τ μοναξιά σου.  Εναι τ πρόσωπα ατ τν γαπημένων μας ο σκις, πο μς νοιάζονται ατς τς ρες τίς μοναχικς κα σκύβουν πάνω μας κα μς παραμυθον ς λλοι γγελοι -κα μήπως δν εναι;- ξεδιπλώνουν τς φτερογες τους κα μς σκεπάζουν μ μι τρυφερότητα παραδειγματική, στε ν γαληνέψει ψυχή μας π  τν τρικυμισμένη μέρα, π τς κάθε εδους θύελλες, ο ποες μς πειλον, μς κουρελιάζουν, μς γεμίζουν πληγές. Κι τσι, ταν ρθει τ βράδυ κα μαζευτομε στν ρημιά μας, χουμε τν ελογία ν μς πισκεφτον ο γιασμένες Μορφς τν δικν μας, πο τς νακαλομε π τ χώρα τς σιωπς, στε ν φωτίσουν μ τν παρουσία τους, τ σκοτάδια τς μοναξις μας κα ν μς βεβαιώσουν τι μς χουν πάντα στν γνοια τους.
ερ ντως ρα τούτης τς πίσκεψης, φο μαζί τους γίνεται διάλογος πο δν πρόφτασε ν γίνει λλοτε, ταν κι ατοί ταν μαζί μας, νθρωποι ζωντανο μ ποικίλες ναλλαγς στν ψυχισμό τους –μήπως κα τώρα δν τος θεωρομε ζωντανος, σχετ᾿ ν κάτω π τ χώματα ναπαύονται τ σώματά τους - μες ς ζωντανος τος θεωρομε, πως τος λλους δικούς μας, τος ξενιτεμένους,  πο περιμένουμε ν πιστρέψουν π κάποιο ταξίδι...
νοίγουμε λοιπν τν καρδιά μας κα τος φήνουμε ν᾿ φουγκράζονται τ σα μονολογομε, πως φήνουμε τ Θε ν᾿ κούει προσεχτικ τν προσευχή μας. Γιατ χουμε πολλ ν πομε κι κόμη περισσότερα ν᾿ ναφέρουμε, ν ξομολογηθομε.
Κι κενοι μς κον πομονετικά, συχα, κι στερα μέσα στ γνόφο τς σιωπς τους ποχωρον. Γι ν μείνει στ νυχτωμένο δωμάτιο περίεργη κείνη πουσία, πο σφαλς προϋπόθετε τν παρουσια κάποιων. Κι ατ πουσία γίνεται μ τν καιρ μι ελογημένη σκηση γι μι ναμον κάποιας λλης πίσκεψης, πο θ φωτίσει τν καρδιά, θ τς χαρίσει τν ερήνη κα θ τς σφουγγίσει τ αματα κα τ δάκρυα πο συσωρεύονται μέσα της π πολλκα κυρίως πό τς πιθέσεις τν συνανθρώπων πο διψνε γι περοχή, ατοδιαφήμιση κα περιθωριοποίηση το λλου. Δίχως ν σκέφτονται τς δικές μας ντιστάσεις κα προπάντων ατς τς φωτεινς παρουσίες πο μς συντροφεύουν, μς νισχύουν κα προστατευτικ μς καλύπτουν, μ τ χιτνα τς τρυφερότητας, τς νιδιοτελος γάπης κα ελικρινος συναντίληψης. πως τότε...

1 σχόλιο:

Konstantinos είπε...

Ευχαριστω καλε μου, π. Παναγιώτη, που επέλεξες να συνοδευσεις το κείμενο μου με το περικαλλες εργο της ενορίτισσας μου ( που την εχω βαφτίσει κι ολας) της Ξενιας Ευ. Μαρλίτση. Μιας καλλιτέχνιδος που υποσχεται πολλα και τιμα τη Σκόπελο. Ας μην ξεχναμε πως αυτα τα νεα τα παιδια ειναι καιρός ν'. ανατείλουν στο στερέωματης Τέχνης και του Λογοτ, γιατι εχουν και τις προυποθεσεις και το ταλέντο. Πολυ με συγκίνησες Νασια καλά π.κ

Related Posts with Thumbnails