Γιατί το "Καραμπίνειο" δεν χάθηκε στα ερείπια και τις στάχτες του 1953

Γράφει ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΦΛΕΜΟΤΟΜΟΣ

Όπως κι άλλες φορές έχουμε ξαναγράψει η Γκιόστρα της Ζακύνθου ήταν κάποτε - κι αυτό το «κάποτε» συμπίπτει με την ακμή της - το μεγαλύτερο και το σπουδαιότερο γεγονός της χρονιάς για το νησί μας. Ήταν μάλιστα, παρά τον φαινομενικά αριστοκρατικό της χαρακτήρα - μια και σ’ αυτήν λάβαιναν μέρος μόνο ευγενείς απόγονοι των οικογενειών του Libro d’ Oro - κι ένα καθαρά λαϊκό γεγονός, μια και σ’ αυτήν, σαν θεατές, παρευρίσκονταν όλοι οι κάτοικοι του νησιού και των τριών τάξεων και με τον τρόπο τους συμμετείχαν στην εξέλιξή της.

Αυτό ακριβώς φαίνεται πως συμβαίνει και στις μέρες μας ή πιο σωστά και για ν’ ακριβολογούμε και στην περίοδο του Ζακυνθινού Καρναβαλιού. Η Γκιόστρα του 2010, με την συμμετοχή τριών άλλων κρατών, της Ιταλίας, της Σλοβακίας και του Σαν Μαρίνο, αλλά και της επίσημης αντιπροσωπείας που ήρθε ειδικά γι’ αυτήν την εκδήλωση και αποτελείτο από τον Δήμαρχο της Sulmona, τον Πρόεδρο του Δημοτικού της Συμβουλίου, τον Πρόεδρο της εκεί Ευρωπαϊκής Γκιόστρας και εφτά άλλων μελών του Διοικητικού της Συμβουλίου, έδωσε ένα άλλο χρώμα στο τοπικό μας Καρναβάλι και θεμελίωσε προοπτικές ουσίας για το μέλλον του νησιού μας.

Τα όσα συνέβησαν τα είδατε ζωντανά, τα παρακολουθήσετε από την τηλεόραση και τα διαβάσατε στον τοπικό τύπο, ο οποίος αφιέρωσε ολόκληρες σελίδες στους ιππικούς αγώνες, που πραγματοποιήθηκαν και φέτος στην πλατεία Σολωμού και στις άλλες εκδηλώσεις που τις πλαισίωσαν. Εμείς μ’ αυτό μας το κείμενο θα σταθούμε σε μια όχι ευκαταφρόνητη λεπτομέρεια, η οποία ενθουσίασε τους πάντες και είναι το αύριο της Γκιόστρας της Ζακύνθου, αλλά και του νησιού μας γενικότερα.

Πρόκειται, όπως ίσως καταλάβατε, για την συμμετοχή του 1ου Δημοτικού Σχολείου της πόλης μας, του ιστορικού Καραμπίνειου, στην εκδήλωση, με μια μεγάλη αντιπροσωπεία μαθητών του, οι οποίοι ντυμένοι με τις τοπικές μας φορεσιές, άνοιξαν την μεγάλη πομπή, αμέσως μετά τους πρώτους καβαλάρηδες και το καπίτουλο του Σωματείου «Giostra di Zante», το οποίο διοργανώνει το δρώμενο και κέρδισαν με την αξία τους τα χειροκροτήματα και τους επαίνους των χιλιάδων θεατών, οι οποίοι παρακολούθησαν τα τεκταινόμενα.

Με τον τρόπο αυτό οι μικροί συμμετέχοντες στο δρώμενο της Ζακυνθινής Γκιόστρας μαθαίνουν την ιστορία του τόπου τους όχι στις κλειστές αίθουσες των συχνά αφιλόξενων τάξεων, αλλά σε ευχάριστες και δημιουργικές συνθήκες, συνηθίζουν να είναι πρωταγωνιστές και όχι θεατές στον πολιτισμό του νησιού τους και πάνω απ’ όλα ξεφεύγουν από την όχι πάντα φωτεινή καθημερινότητα του τόπου μας και παίρνουν την υπόθεση της καλυτέρευσης της ζωής μας και ζωής τους στα χέρια τους. Γι’ αυτούς τους λόγους και μόνο η παρουσία των Μαθητών - το «Μ» δεν μπήκε τυχαία κεφαλαίο - του Καραμπίνειου στην Γκιόστρα του 2010 δεν ήταν ένα απλό γεγονός, αλλά η θεμελίωση ενός καλύτερου αύριο για το στις διηγήσεις, δυστυχώς, μόνο «Φιόρο του Λεβάντε» και μια ελπίδα για μια μελλοντική «Φλωρεντία της Ανατολής».

Η μεγάλη πομπή ξεκίνησε φέτος με πολλά φωτεινά, παιδικά μάτια, τα οποία κοίταζαν κατάματα το αύριο του νησιού τους, περήφανα για την ιστορία τους και συνεχιστές του πολιτισμού τους. Κρατούσαν το καλαίσθητο λάβαρο του Σχολείου τους, που κι αυτό έχει την δική του ιστορία, που για χάρη τους δεν θάφτηκε στα ερείπια και τις στάχτες του σεισμού και της φωτιάς του Αυγούστου του 1953, αλλά, σαν τον Φοίνικα, αναγεννήθηκε κι εξακολουθεί να υπάρχει και με περηφάνια, όπως αξίζει σε κατοίκους ενός νησιού, που γέννησε έναν Φώσκολο, έναν Κάλβο κι έναν Σολωμό - για να περιοριστούμε στα μεγάλα μόνο αναστήματα - σήκωσαν το βάρος αυτής της παράδοσης κι απέδειξαν πως το ζακυνθινό πνεύμα μπορεί να επιβιώσει ακόμα και στις πιο άγριες συνθήκες, όπως οι νόνοι τους, που μετά από μια ολική καταστροφή και μια απρόσμενη ισοπέδωση, κατόρθωσαν να γιορτάσουν το Καρναβάλι τους μέσα στις αφιλόξενες μπαράκες της Παναγούλας!

Η παρουσία των παιδιών του 1ου Δημοτικού Σχολείου της Ζακύνθου δεν ήταν βέβαια καθόλου τυχαία στην φετινή Γκιόστρα της Ζακύνθου και η εμφάνισή τους σ’ αυτήν δεν είναι η μόνη έκπληξη που μας ετοιμάζουν. Το Προσωπικό του Σχολείου τους και ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του, σε άριστη συνεργασία με το σωματείο «Giostra di Zante», το οποίο έχει κάνει τις επαφές, έχει από καιρό προετοιμάσει και την συμμετοχή αυτών των μαθητών και κάποιων άλλων του Σχολείου τους στην παιδική Γκιόστρα της Sulmona, η οποία πραγματοποιείται κάθε χρόνο στην ιταλική αυτή πόλη, με την οποία, από καιρό, το νησί μας έχει αναπτύξει ιδιαίτερους δεσμούς και σύντομα θα πραγματοποιηθεί η αδελφοποίηση του Δήμου μας με τον δικό της, όπως ακούστηκε από τα χείλη των δύο Δημάρχων, οι οποίοι στα πλαίσια της Γκιόστρας της Ζακύνθου συναντήθηκαν την περασμένη Κυριακή στο Δημοτικό Μέγαρο της πόλης μας και συζήτησαν αυτήν την υπόθεση, η οποία πολλά θα ωφελήσει τον τόπο μας.

Ήδη οι μαθητές του «Καραμπίνειου», στα πλαίσια των πολιτιστικών τους προγραμμάτων, που κάθε χρόνο με επιτυχία πραγματοποιούν, ερευνούν την ιστορία της τοπικής μας Γκιόστρας, μαθαίνουν για τις ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες που την δημιούργησαν, γνωρίζουν το πώς θα διδάσκονται πιο ευχάριστα και ετοιμάζονται για το μεγάλο αυτό γεγονός, που δεν θα τα προβάλει μόνο σε μια διεθνή εκδήλωση, αλλά θα τα φέρει σ’ επαφή με άλλα συνομήλικά τους παιδιά και θα δημιουργήσει δεσμούς φιλίας και προοπτικές ανταλλαγής πολιτισμού και σωστής τουριστικής ανάπτυξης.

Με τον τρόπο αυτό η Γκιόστρα μας εξασφαλίζει την συνέχειά της και το αύριό της και το νησί μας, το πλούσιο σε ιστορία, αλλά πάμφτωχο σε σύγχρονη πολιτιστική δράση, σε σύγκριση βέβαια με το παρελθόν του, αποκτά προοπτικές για μια πιο σωστή ζωή κι ένα μέλλον αντάξιο μ’ αυτό που του υπόσχεται η βαρύτιμη κληρονομιά του.

Οι μαθητές του 1ου Δημοτικού μας Σχολείου πρωτοπόρησαν σε μια πολλή σημαντική εκδήλωση του Τζαντιώτικου Καρναβαλιού όχι μόνο διδασκόμενοι, αλλά και διδάσκοντες. Μπροστά - μπροστά στην παρέλαση, όπως τους άξιζε, δεν άνοιξαν μόνο μια πομπή, αλλά και το αύριο του τόπου μας. Πήραν την τύχη τους στα χέρια τους και ανάλαβαν υπεύθυνα τις τύχες τους. Διδάχτηκαν μια σημαντική πτυχή του πολιτισμού τους και δίδαξαν πως η Αποκριά γιορτάζεται στο δρόμο και τις πλατείες και όχι κάτω από τις κολώνες. Επίσης το ότι να ζήσεις είναι υπόθεση πρωταγωνιστή και όχι θεατή. Στην πράξη γνώρισαν την κοινή ετυμολογία των λέξεων θεατής και θεατρίνος, όπως αυτό αρμονικά συνέβαινε στο απώτερο παρελθόν της ιστορίας της χώρας τους.

Αξίζει ένας ιδιαίτερος έπαινος σ’ αυτά τα παιδιά, στους δασκάλους τους και στον Σύλλογο των Γονέων και Κηδεμόνων τους. Μετά την συγκροτημένη και ουσιαστική παρουσία τους στην Γκιόστρα του νησιού μας είμαστε σίγουροι πως θα μας εκπροσωπήσουν επάξια και στην ανάλογη εκδήλωση της γειτονικής Ιταλίας.

Απ’ όλους μας βαθμολογήθηκαν με άριστα και τους αξίζει.

Είναι αυτά που θα συνεχίσουν και θα προεκτείνουν την ιστορία μας.

Η συνέχεια στην Sulmona. Τότε αναμφίβολα θα επανέλθουμε. Και πάλι μπράβο τους!